ΝΕΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΗΦΙΣΟ

ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΗΦΙ-SOS
Μοσχάτο 18/12/2007
Για μια ακόμη φορά ένα από τα δύο ποτάμια της που έχουν απομείνει στην πόλη μας χρησιμοποιείται για την «οικονομικότερη» λύση εκτόνωσης του αποχετευτικού και πλημμυρικού προβλήματος της πρωτεύουσας.
Πρόσφατα συζητήθηκε και απορρίφθηκε ομόφωνα στα Νομαρχιακά Συμβούλια Αθήνας και Πειραιά αλλά και στον Δήμο Μοσχάτου , η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των Έργων Εκτροπής Κυκλοβόρου- Ιλισού και Διευθέτησης Ιλισού και Ρέματος Προφήτη Δανιήλ.Ως περιβαλλοντική οργάνωση, που από το 1995 ασχολούμαστε με τα ποτάμια της Αθήνας (ΚΗΦΙΣΟ – ΙΛΙΣΟ) μεταφέραμε στους θεσμούς την πλήρη αντίθεση μας στην κατασκευή αυτού του που έργου θεωρώντας ότι η εκτέλεση του έργου είναι ένα ακόμη περιβαλλοντικό έγκλημα που προγραμματίζει το ΥΠΕΧΩΔΕ για τον Κηφισό.
Σήμερα η κατάσταση στο ποτάμι της πόλης μας είναι τραγική.
Συνεχή περιστατικά ρύπανσης από βαρέα μέταλλα και τοξικές ουσίες, ηχορύπανση και καυσαέρια έχουν κάνει την ζωή των κατοίκων του Μοσχάτου και του Ν. Φαλήρου αφόρητη.Τρία χρόνια μετά την κατασκευή της υπερυψωμένης γέφυρας του Κηφισού, κανένας από τους περιβαλλοντικούς όρους που είχαν μπει δεν έχει εφαρμοστεί.
Το ποτάμι της πόλης μας έχει μετατραπεί σε ένα ανήλιαγο σηπτικό «βόθρο».
Αντί το ΥΠΕΧΩΔΕ να εφαρμόσει μέτρα για την ανακούφιση των κατοίκων που δέχονται μια επιβάρυνσης στο περιβάλλον τους, ετοιμάζεται να «ρίξει» στον Κηφισό δυο αγωγούς λυμάτων (Κυκλοβόρου - Ρέματος Προφήτη Δανιήλ )που με τον σημερινό σχεδιασμό, εκτρέπονται απευθείας στον Κεντρικό Αποχετευτικό Αγωγό και μέσω αυτού μεταφέρονται στην Ψυττάλια μαζί με τα άλλα λύματα της πόλης.
Θεωρούμε ότι με την καταστροφική πυρκαγιά της Πάρνηθας, ο Κηφισός πρόκειται να δεχτεί μεγαλύτερο φορτίο από αυτό που είχε σχεδιαστεί με την ύπαρξη του δάσους και υπάρχει άμεσος κίνδυνος πλημμυρών με την υπάρχουσα κατάσταση.
Είναι λοιπόν αρνητικό να επιβαρύνουμε το ποτάμι με μεγαλύτερους υδάτινους όγκου, με την εκτροπή σε αυτό υδάτων που δεν δέχεται σήμερα
Με βάση τον σχεδιασμό της μελέτης, ήμαστε κάτι παραπάνω από σίγουροι ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ σχεδιάζει σε δεύτερη φάση την μετατροπή του Ιλισού σε μια ακόμη μεγάλη λεωφόρο.
Το συμπέρασμα αυτό συνάγεται από τα τεχνικά έργα που σχεδιάζονται στην διευθέτηση του Ιλισού, που είναι παρόμοια με αυτά που κατασκευάστηκαν για την υποστήριξη της υπερυψωμένης λεωφόρου στον Κηφισό.
Οσο αφορά την Μ.Π.Ε. θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι:
Α) Σύμφωνα με την μελέτη για την παροχέτευση:
"Κατά την εκπόνηση της ΜΠΕ, θα πρέπει να γίνει πλήρης και αναλυτική ανάπτυξη όλων των κεφαλαίων. Ιδιαίτερη προσοχή να δοθεί... (παράγραφος 3): Στην παράθεση των υδρολογικών δεδομένων για τις λεκάνες απορροής των προς διευθέτηση ρεμάτων, και στον υπολογισμό των αναμενόμενων παροχών για διάφορες περιόδους αναφοράς.
Να ελεγχθεί η δυνατότητα ασφαλούς παραλαβής-παροχέτευσης των πλημμυρικών υδάτων της πεντηκονταετίας από τον κατάντη αποδέκτη-Κηφισός ποταμός-στο ήδη κατασκευασμένο έργο εκβολής τους, που υλοποιήθηκε στα πλαίσια των έργων διευθέτησης Κηφισού και κατασκευής Λ. Κηφισού.».
Όμως στην ΜΠΕ η εξέταση του κρίσιμου αυτού θέματος δεν γίνεται για πεντηκονταετία, αλλά για πολύ μικρότερη περίοδο.
Επίσης η εξέταση της δυνατότητα ασφαλούς παροχέτευσης των πλημμυρικών υδάτων από τον αποδέκτη Κηφισό ποταμό δεν κρίνεται επαρκής καθώς δεν λαμβάνει υπ' όψιν πρόσφατα δεδομένα.
Η παραλήψεις αυτές δεν είναι τυπικές γιατί αφορούν εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα.Ας μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τα συμπεράσματα της παρέμβασης του καθηγητή Δημήτρης Κουτσογιάννης, του Τομέας Υδατικών Πόρων, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
«Για την κάλυψη του Κηφισού ποταμού», στις 8 Ιουνίου 2002,«Αν και δεν έχουν, όπως θα έπρεπε, γίνει προσομοιώσεις αυτού του απευκταίου ενδεχομένου, στο οποίο ο σκεπασμένος Κηφισός θα μετατραπεί σε«διώροφο» ποτάμι, με το επιφανειακό, έξω από το καλυμμένο, τμήμα του να επεκτείνεται σε μεγάλη έκταση, μπορούμε να εικάσουμε ότι θα υπάρξει εκατόμβη ανθρώπινων θυμάτων. Αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε για τον Κηφισό θα έπρεπε ίσως να υιοθετηθεί επίπεδο ασφάλειας αντίστοιχο με αυτό ενός φράγματος (π.χ. 1:1000 ή αυστηρότερο).
Τότε όμως η απαιτούμενη διατομή θα είχε πολύ μεγάλο πλάτος, τα έργα θα είχαν δυσβάστακτο κόστος και το κύριο μέλημά μας δεν θα ήταν πως θα «βολέψουμε» τον αυτοκινητόδρομο εις βάρος του Κηφισού, αλλά πως θα χωρέσουμε τον Κηφισό, εις βάρος του παρόχθιου δρόμου. Εν όψει αυτού του αδιεξόδου, υιοθετήθηκε επίπεδο ασφάλειας μόλις 1:50, και αυτό με τις συνθήκες της δεκαετίας του 1970.
Με τη σημερινή έντονη αστικοποίηση, και αυτό το μη ικανοποιητικό επίπεδο θα έχει κατεβεί, άγνωστο πόσο.
Σε άλλες πόλεις υπήρξε μεγαλύτερη προνοητικότητα.
Στη Λάρισα, για παράδειγμα, τα έργα του Πηνειού μελετήθηκαν με επίπεδο ασφάλειας1:1000.Συμπερασματικά, το θέμα του Κηφισού, ως ποταμιού και όχι ως οδικού άξονα, είναιιδιαίτερα σοβαρό και μελετημένο σε βαθμό τελείως αναντίστοιχο με τη σοβαρότητά του.
Όσο και αν τον Κηφισό τον έχουμε συνηθίσει σαν ένα ξεροπόταμο και όσο και να θέλουμε να τονξεχάσουμε «θάβοντάς» τον και μετατρέποντάς τον σε αυτοκινητόδρομο, δεν θα πάψει ναείναι ένα απειλητικό ποτάμι που πλημμυρίζει και σίγουρα θα μας θυμίζει κάθε τόσο τηνπαρουσία του.»
β) Επιβάρυνση της ρύπανσης του Σαρωνικού - Κηφισού
Η βελτίωση της ρύπανσης του θαλάσσιου αποδέκτη, που επικαλείται η ΜΠΕ είναι αβάσιμος. Αναφέρεται ότι
«οι ρυπογόνες παροχές ομβρίων από κεντρικές περιοχές της Αθήνας...θα οδηγούνται μακριά από την ακτή στα βαθιά του Φαληρικού Όρμου». Τα «βαθιά του Φαληρικού Όρμου», όπως προκύπτει από την Οριζοντιογραφία που συνοδεύει την μελέτη είναι μόλις 600 μέτρα από την ακτογραμμή.
Τι θα συμβεί όταν φυσάει Νοτιάς ;
Η αλήθεια είναι ότι η ρύπανση του Φαληρικού Όρμου και κατ' επέκταση του Σαρωνικού θα επιβαρυνθεί με τις ρυπογόνες παροχές ομβρίων του Κυκλοβόρου και του παντορροϊκού δικτύου, που σήμερα παροχετεύονται στον Κεντρικό Αποχετευτικό Αγωγό και τυγχάνουν επεξεργασίας στην Ψυττάλεια.
Εδώ να επισημάνουμε ότι στην εκβολή του Κηφισού υπάρχει ήδη κατασκευασμένη τεχνητή νησίδα, στα 200 περίπου μέτρα, άρα δεν μπορεί να ισχύσει ο ισχυρισμός της απομάκρυσνης των λυμάτων σε βάθος 600 μέτρων από την ακτογραμμή.Ακόμη θα αυξηθεί η επιβάρυνση της ρύπανσης του Κηφισού -
Ο Κηφισός θα επιβαρυνθεί, κατά τη διάρκεια βροχοπτώσεων, με τις ρυπογόνες παροχές:
(α) Του Ιλισού
(β) Του Κυκλοβόρου, που σήμερα διοχετεύονται στον Κεντρικό Αποχετευτικό Αγωγό
(γ) Των παντοροϊκών δικτύων, που σήμερα διοχετεύονται στον Κεντρικό Αποχετευτικό Αγωγό
Σήμερα η μόλυνση του Κηφισού είναι αφόρητη για τους κατοίκους του Μοσχάτου και του Νέου Φαλήρου. Οι διαμαρτυρίες των κατοίκων και της Νομαρχίας Πειραιά δεν φαίνεται να φθάνουν στα αυτιά του ΥΠΕΧΩΔΕ, που με περίσσεια αναλγησία και περιφρόνηση στους πολίτες του Πειραιά και του Μοσχάτου, αντί να αποτρέψει την περαιτέρω μόλυνση του Κηφισού ποταμού, όπως έχει νομική και ηθική υποχρέωση, την εντείνει με νέες ρυπογόνες παροχές.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ έρχεται να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τον Κηφισό τόσο από πλευράς υδάτινων φορτίων, όσο και από πλευράς ρύπανσης, με την εκτροπή σε αυτών δυο αποδειγμένα ρυπογόνων ρεμάτων .
Η Κίνηση Πολιτών ΚΗΦΙ-SOS, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, για μια ακόμη φορά για το ποτάμι της ΑΘΗΝΑΣ.
Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν προβλήματα που πρέπει αν αντιμετωπιστούν.
Είναι αναγκαία η αντιπλημμυρική θωράκιση των περιοχών του Νέου Φαλήρου, του Μοσχάτου και της Καλλιθέας. Είναι αναγκαίο να δοθεί λύση στην υπερφόρτιση του ΚΑΑ σε περίοδο βροχοπτώσεων, με όμβρια ύδατα.
Όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτά έργα, που επιβαρύνουν την ρύπανση του Κηφισού και του Σαρωνικού.
Έργα που θα εντείνουν τα προβλήματα των κατοίκων και θα υποβαθμίσουν περαιτέρω δραματικά την ποιότητα ζωής τους.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ πρέπει να μελετήσει λύσεις με σεβασμό στους πολίτες.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ οφείλει να υλοποιήσει στο ακέραιο τις ηθικές και νομικές υποχρεώσεις του απέναντι στους κατοίκους του Μοσχάτου και του Νέου Φαλήρου. Να υλοποιήσει του Περιβαλλοντικούς Όρους του Οδικού Έργου στον Κηφισό και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων με ισχυρά αντισταθμιστικά έργα. Για να πάει μπροστά αυτή η χώρα, θα πρέπει πρώτα από όλα να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη του απλού πολίτη προς το Κράτος.Ας ελπίσουμε αυτή την φορά όσοι επέτρεψαν το έγκλημα της υπερυψωμένης λεωφόρου, όσοι με την ανοχή της σιωπής τους επιτρέπουν το συνεχιζόμενο έγκλημα στον Κηφισό να αφυπνιστούν έστω και σήμερα έστω και την τελευταία στιγμή

Για την ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΗΦΙ-SOS
ΑΛΩΝΙΑΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
ΜΙΑΟΥΛΗ 51 18345 ΜΟΣΧΑΤΟ
ΤΗΛ:210-3322700 FAX:210-3322799 ΚΙΝ:6944243094-6934243094
EMAIL： aloniati@hol.gr
http://khfi-sos.blogspot.com/
http://apoalo.blogspot.com/
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΛΟΒΟΡΟ
Νεότερη εποχή - Περίοδος 1840-1930 Για πρώτη φορά στη Νεώτερη Ιστορία της Αθήνας, περί το 1840, έγινε η πρώτη συστηματική κατασκευή παντορροϊκού συστήματος συλλογής και μεταφοράς ακαθάρτων και ομβρίων υδάτων στις οδούς Κολοκοτρώνη, Αιόλου, Ερμού και Αγίου Μάρκου με αποδέκτη κάποιο ανοικτό ρέμα στην περιοχή Κεραμικού καθώς και στην οδό Αδριανού προς το Θησείο με τον ίδιο αποδέκτη. Ακόμα την ίδια περίοδο (1860) σκεπάστηκε το υπάρχον ρέμα της οδού Σταδίου από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια. Ο παντορροϊκός αυτός αγωγός της Σταδίου είχε διαστάσεις 2,00 μ. x 2,10 μ. και άρχιζε από τη σημερινή οδό Βουκουρεστίου μέχρι τη σημερινή πλατεία Ομονοίας και κατασκευάστηκε από την πρώτη Γαλλική Αποστολή Δημοσίων Έργων. Στα πλαίσια των έργων αυτής της ίδιας γαλλικής αποστολής κατασκευάστηκε και δίκτυο αποχέτευσης (παντορροϊκό πάντοτε) σε διάφορους δρόμους της παλαιάς Αθήνας, όπως στις οδούς Χρυσοσπηλιωτίσσης, Κηρυκείου, Βραχείας κ.ά.Στη δεκαετία 1860-1870 το δίκτυο της Σταδίου επεκτάθηκε με την κατασκευή έργων στις οδούς Πειραιώς, Ζήνωνος και Δεληγιώργη με αποδέκτη το ανοιχτό ακόμη τότε ρέμα του Κυκλοβόρου (στις σημερινές οδούς Μάρνη και Καρόλου).Στη δεκαετία 1880-1890 καλύφθηκε το ανοιχτό ρέμα του Κυκλοβόρου με λιθόκτιστο αγωγό μεγάλης διαμέτρου (περίπου 3 μ.). Ο αγωγός κατασκευάστηκε στις οδούς Μάρνη - Καρόλου - Οδυσσέως και Αχιλλέως. Ξεκινά από το Μουσείο και φτάνει στο Μεταξουργείο ενώ έχει πλάτος 3 μ. και ύψος στον άξονα 2,43 μ. Την ίδια περίοδο συνδέθηκε ο αγωγός της οδού Ερμού μέσω των οδών Σαλαμίνος, Αχιλλέως και Καβάλας (σημερινή Λεωφ. Αθηνών) με τον χείμαρρο του Προφ. Δανιήλ.Το παραπάνω βασικό δίκτυο παντορροϊκών συλλεκτήρων συμπληρώθηκε με μικρότερα δίκτυα, τοπικής κυρίως σημασίας και διαμέτρων, σε διάφορους δρόμους πυκνοκατοικημένων περιοχών του κέντρου της πόλης των Αθηνών και έτσι δημιουργήθηκε για πρώτη φορά ένα στοιχειώδες δίκτυο.Τα λύματα που παραλάμβανε αυτό το στοιχειώδες παντορροϊκό δίκτυο απομακρύνονταν προς τη δυτική πλευρά της πόλης και μέσω του "Κεντρικού Αγωγού" κατέληγαν στην ύπαιθρο ή και στο ρέμα του Προφ. Δανιήλ.Σε διάφορα σημεία της διαδρομής αυτού του παντορροϊκού φορτίου τα νερά χρησιμοποιήθηκαν για άρδευση, με αποτέλεσμα να εκδηλωθούν προβλήματα σε βάρος της δημόσιας υγείας με εμφάνιση ασθενειών τύφου, δυσεντερίας, αμοιβάδων και άλλων ενδημικών εντερικών νοσημάτων στην Αθήνα αυτής της εποχής.Μέχρι το 1893 το συνολικό κατασκευασμένο παντορροϊκό δίκτυο είχε συνολικό μήκος περίπου 11,5 χλμ. ενώ ο βαθμός αστικής ανάπτυξης της πόλης ήταν τέτοιος που απαιτούσε δίκτυα μήκους 90 χλμ. Οι ανάγκες δηλαδή ήταν οκταπλάσιες περίπου. Η Αθήνα καλυπτόταν σε ποσοστό 12%.Οι προτάσεις που διατυπώνονταν υιοθετούσαν μονόπλευρα τη μία ή την άλλη επιλογή με αποτέλεσμα το πρόβλημα να μείνει άλυτο και στα επόμενα χρόνια.Εν τω μεταξύ και λόγω του ισχυρού προσφυγικού ρεύματος που προκάλεσε η Μικρασιατική καταστροφή του 1922 η ανάγκη κατασκευής έργων αποχέτευσης έγινε επιτακτική λαμβανομένης υπόψη και της αύξησης και επέκτασης των δικτύων ύδρευσης και γενικά της κατανάλωσης νερού, η οποία προκαλούσε σημαντικές πλέον αυξήσεις των παροχών ακαθάρτων στα δίκτυα αποχέτευσης.Ενώπιον αυτής της κατάστασης το 1925, ο Δήμος Αθηναίων με τον τότε Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Χρ. Γούναρη μελέτησε και κατασκεύασε το "Νέο Μεγάλο Αγωγό" στις οδούς Παιωνίου - Μαρωνείας και Μύλων ο οποίος κατέληγε, όπως και τα προηγούμενα δίκτυα, στο ρέμα του Προφήτη Δανιήλ. Παράλληλα την ίδια περίοδο κατασκευάστηκε ένα μεγάλο τεχνικό έργο, η συμβολή των δύο "Μεγάλων Αγωγών" στις οδούς Μάρνη και Παιωνίου. Μέχρι το 1926 είχε κατασκευαστεί δίκτυο παντορροϊκών συλλεκτήρων, μήκους 17 χλμ. Επιπλέον ένα αγνώστου μήκους δίκτυο μικρότερων αγωγών πυκνώσεως είχε κατασκευαστεί για την κάλυψη των αναγκών των πολιτών στις περιοχές όπου αυτό ήταν εφικτό.Αν και το θέμα παντορροϊκό ή χωριστικό ήταν ακόμα αναπάντητο, η τάση είχε ήδη ξεκαθαρίσει και έδειχνε το χωριστικό σύστημα. Το 1930 ολοκληρώθηκε ο αγωγός ακαθάρτων του ρέματος Προφήτη Δανιήλ με αποδέκτη το Φαληρικό Δέλτα. Ήταν ένας αγωγός ωοειδής 0,80 μ. x 1,20 μ. και είχε χερσαίο μήκος περίπου 6,5 χλμ. και υποθαλάσσιο μήκος περίπου 700 μ.Το 1929 κλήθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση ο Ιταλός καθηγητής της Υδραυλικής Γκαουτέντσιο Φαντόλι, ο οποίος, αφού μελέτησε το αποχετευτικό πρόβλημα των Αθηνών, εισηγήθηκε συνδυασμό παντορροϊκού συστήματος για το Δυτικό μέρος της πόλης (λεκάνη Κηφισού) και χωριστικό σύστημα για το Ανατολικό μέρος της πόλης (λεκάνη Ιλισού), ως προς δε την απόληξη του Κεντρικού Αποχετευτικού Αγωγού, το άκρον της Πειραϊκής χερσονήσου στον Ακροκέραμο.http://www.eydap.gr/index.asp?a_id=164
Λεωφόρος Αλεξάνδρας
Η γνωστή αθηναϊκή λεωφόρος, που οδηγεί από την οδό Πατησίων και το Πεδίον του Άρεως στους Αμπελόκηπους και τη λεωφόρο Κηφισίας, πήρε την ονομασία της από την ιδιαίτερα αγαπητή στον ελληνικό λαό πριγκίπισσα Αλεξάνδρα, κόρη του Γεωργίου Α΄ και της Όλγας. Η σημερινή λεωφόρος στις αρχές του 20ου αι. ήταν ένας μάλλον ερημικός εξοχικός χωματόδρομος με ελάχιστα σπίτια. Στη χέρσα περιοχή που βρισκόταν στις αρχές του δημιουργήθηκε το 1934 το πάρκο του Πεδίου του Άρεως.
Στο μέσο περίπου του μήκους της, στο ύψος του Λόφου του Στρέφη, ήταν η περιοχή των Πιθαράδικων (από τα εργαστήρια αγγειοπλαστικής που βρίσκονταν εκεί), την οποία διέσχιζε το ρέμα του Κυκλοβόρου - ένα από τα πολλά ρέματα της πρωτεύουσας.
Στο τέρμα της, στη συμβολή με τη λεωφόρο Κηφισίας, υπήρχε η έπαυλη Θων, που έχτισε ο αυλικός του Γεωργίου Α΄ Νικόλαος Θων, η οποία καταστράφηκε το 1944 κατά τη διάρκεια των «Δεκεμβριανών».http://www.asprilexi.com/lexeis_sub.asp?id=43&range=4Πλατεία Βάθης και οδός Μάρνη ...
Το άκουσα στις τηλεοπτικές ειδήσεις: «... στην πλατεία Βάθη». Οσες φορές ο ρεπόρτερ αναφέρθηκε στο χώρο όπου σημειώθηκε αιματηρή συμπλοκή αστυνομικών με κακοποιούς, ήταν... αμετακίνητος· «στην πλατεία Βάθη».Δεν πολυέδωσα σημασία: Πρώτα, γιατί η τηλεόραση έχει το... άλλοθι της εικόνας που «σκεπάζει» απείρου αριθμού γλωσσικά ολισθήματα· για να περιοριστώ μόνο σε αυτά, παραβλέποντας άλλου τύπου, δυσειδείς και δυσώδεις, της ιδιωτικής τηλοψίας θεαματικές... κατρακύλες. Και μετά, γιατί το συγκεκριμένο λάθος είναι από εκείνα στα οποία συχνά παρασυρόμαστε, επειδή σωστά μπορούμε να πούμε «πάω στη Βάθη», όχι όμως να δίνουμε ραντεβού στην «πλατεία Βάθη»...Δεν πολυέδωσα σημασία, ώσπου, την άλλη μέρα, το είδα και τυπωμένο... μετ' επιμονής -τίτλο και κείμενο- σε εφημερίδες: «... στην πλατεία Βάθη». Γι' αυτό, επειδή τα γραφτά μένουν, είπα να μπω... μαϊντανός και, εν ολίγοις, να ιστορήσω...Οταν γράφουμε «πλατεία Βάθη», είναι σαν να λέμε «οδός Χαρίλαος Τρικούπης»! Πλατεία Βάθης είναι το σωστό· από την παλαιά συνοικία Βάθη ή Βάθεια που περικλείει την ομώνυμη πλατεία· το πιθανότερο, επειδή σ' εκείνο το σημείο και στην απόληξη της σημερινής οδού Μάρνη (όχι Μάρνης που συχνά ακούγεται· το 'χει φαίνεται η περιοχή!), το έδαφος κάπως βάθαινε. Αλλες πιθανές ετυμολογήσεις (προσωπικά δεν τις καλοβλέπω) είναι η ονομασία να προέρχεται από τον αρχαίο δήμο Βατής, κοντά στον Κολωνό ή από τον γαιοκτήμονα Ι. Βάθη...
Εκεί «ελίμναζον άλλοτε», σημειώνει η Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, «τα ύδατα του χειμάρρου Κυκλοβόρου», που ξεκινούσε από τις νότιες παρυφές των Τουρκοβουνίων (τη σημερινή οδό Πανόρμου), κατηφόριζε την (μετέπειτα) Αλεξάνδρας και τη Μάρνη (πλάκα έχει· ένας ποταμός... κάλυψε ένα χείμαρρο!) και, μέσω Βάθης, κατέληγε στον Κηφισό...Ευτυχώς που υπάρχουν και οι λανθασμένες ονομασίες που δίνουν αφορμή για απρόοπτα «ταξιδάκια» στην πόλη...
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΑΙΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/09/2003

ΑΚΟΥΣΤΕ
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=49496
09:15 - 20:39
ΔΕΙΤΕ
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=69067&cid=1012&bc=1012&lsc=1
http://www.skai.gr/master_avod.php?id=69085