ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
ΛΟΦΩΝ ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ
e-mail: lofoi_filopappou@yahoo.gr http://filopappou.wordpress.com/ ( 6945535623 & 6977220391
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
σε μια Διαφορετική Ξενάγηση
Λόφοι Φιλοπάππου, Κυριακή 21 Οκτ.07, ώρα 11:30
Αγαπητοί, Αγαπητές,
Η συντονιστική επιτροπή της λαϊκής συνέλευσης για τους λόφους Φιλοπάππου, σας καλεί σε μια διαφορετική ξενάγηση στους λόφους Φιλοπάππου.
Με αυτόν το τρόπο θα θέλαμε να γιορτάσουμε μαζί σας, την γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), στις 9 Οκτωβρίου 2007, που ανακηρύσσει και επισήμως πια, την επιτροπή μας, καθώς και κάθε δραστήριο πολίτη της περιοχής μας σε: «λούμπεν στοιχεία που δεν σέβονται τίποτε. Ατομα του Νεάντερταλ που δεν ξέρουν τι θα πει πολιτισμός. Ψευτοεπαναστάτες που φορούν κουκούλες και καταστρέφουν κάτι που έχει πληρωθεί από τον Έλληνα φορολογούμενο». (Ελευθεροτυπία - 11/10/2007)
Το γεγονός αυτό αποτελεί κατά τη γνώμη μας, ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της περιοχής μας, καθώς μέχρι σήμερα η επιτροπή μας είχε κηρυχθεί μόνο «βάνδαλοι» και «30 οικολόγοι» και δυστυχώς όχι επισήμως. Η νέα απόφαση του ΚΑΣ ήρθε επιτέλους να καλύψει το κενό και να απαντήσει με τον πιο πλήρη τρόπο στο ερώτημα: Τι είναι όσοι και όσες δεν επιθυμούν κάγκελα, ωράρια, εισιτήρια, καταπατήσεις και ιδιωτικές χρήσεις στους ελεύθερους χώρους της πόλης μας;
Με την ευκαιρία λοιπόν αυτή, καλούμε δημοσιογράφους, αρχαιολόγους, την ‘Α ΕΠΚΑ, τη διοίκηση του ΥΠΠΟ, προσωπικά τον γ.γ. Χ. Ζαχόπουλο, τους εργαζόμενους του ΥΠΠΟ, προσωπικά τους αρχαιολόγους, Α. Μάντη, Λαζαρίδου, Βογιατζόγλου, Χωρέμη, όλους τους εργαζόμενους στους λόφους Φιλοπάππου, την ΕΑΧΑ, τους γείτονες των λόφων, κάθε Αθηναίο πολίτη και τα κινήματα πόλης, να συμμετάσχουν στην ξεχωριστή ξενάγηση που θα κάνουμε στους λόφους.
Τον τίτλο της ξενάγησης δανειστήκαμε από την φράση του κ. Ζαχόπουλου στο ΚΑΣ:
«Η πολιτεία θα αποκαταστήσει τη νομιμότητα»
Θα παρουσιάσουμε:
- Τις καταπατήσεις-επεκτάσεις του Διόνυσου-Zonars, χωρίς καμία απολύτως άδεια και με την ανοχή-συγκάληψη της ‘Α ΕΠΚΑ.
- Το παρασκήνιο γύρω από το πωλητήριο αρχαίων αντιγράφων.
- Την καταπάτηση της κ. Κανέλου (Μ. Βρετάνια) στο λόφο της Πνύκας για 10(!) χρόνια και την ανοχή-συγκάληψη της Α’ ΕΠΚΑ.
- Τις απαράδεκτες επεμβάσεις της κ. Κανέλου, στο σύγχρονο μνημείο αναπαυτήριο του Δ. Πικιώνη με την ανοχή-συγκάληψη της Α’ ΕΠΚΑ.
- Τους βανδαλισμούς στα λιθόστρωτα του Δ. Πικιώνη από την είσοδο αυτοκινήτων, με την βοήθεια των αρχαιοφυλάκων και με τη συμμετοχή της Α’ ΕΠΚΑ και των αρχαιολόγων της, που δίνουν το παράδειγμα.
- Τον βανδαλισμό της αυθαίρετης κατασκευής της έκθεσης Γλυπτικής στο ένα νταμάρι του λόφου Φιλοπάππου.
- Το πιο σύγχρονο έργο τέχνης στους λόφους, δηλαδή τα ξεχωριστής ομορφιάς, κοντέινερ της Α’ ΕΠΚΑ, μαζί με τις τσιμεντένιες τους βάσεις, πάνω στον αρχαιολογικό χώρο της Πνύκας.
- Τον παραλογισμό της περίφραξης και τα νομικά της κενά.
- Θα πούμε επίσης τα πάντα γύρω από την επιβολή εισιτηρίου και το ψέμα της άρνησης του από το ΥΠΠΟ.
- Τέλος θα σας γυρίσουμε για λίγο στην 7ετία της χούντας διαβάζοντας σας στον χώρο της Πνύκας, τις αναφορές του προϊστάμενου αρχαιοφύλακα προς την υπηρεσία του, στις οποίες καταγράφει με ζήλο πρακτικογράφου κάθε φράση και ποιος την είπε, από τις λαϊκές συνελεύσεις των κατοίκων.
Όσα θα σας πούμε για τα παραπάνω, αποτελούν ένα σκάνδαλο ολκής, και θα είχαμε μηνυθεί επανειλημμένως αν δεν διαθέταμε, όλα τα αδιάσειστα στοιχεία, με βάση τα οποία έχουμε καταθέσει σειρά από μηνυτήριες αναφορές εδώ και χρόνια.
Στο τέλος θα λύσουμε 2 γρίφους:
Α. Πως γίνεται η περίφραξη ενός χώρου για να προστατέψεις τα αρχαία, να δικαιολογείται με τη φράση «καταστρέφουν κάτι που έχει πληρωθεί από τον Έλληνα φορολογούμενο». Εκτός και αν η φράση εννοεί τον αρχαίο Έλληνα φορολογούμενο.
Β. Πόση σχέση έχει η απόφαση του ΚΑΣ να κηρύξει του Φιλοπάππου οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο, με την προστασία των αρχαίων. Εδώ θα αναλύσουμε την πρώτη παράγραφο του σχετικού άρθρου της Καθημερινής (11-10-07): «Τα κάγκελα, οι προστριβές μεταξύ των κατοίκων, των αρχαιοφυλάκων και των αρχαιολόγων και οι αλλεπάλληλες μηνύσεις μεταξύ τους, οδήγησαν προχθές το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο στην κήρυξη του Φιλοπάππου ως οργανωμένου αρχαιολογικού χώρου.»
Ελάτε στην ξενάγηση μας να θαυμάστε τα σύγχρονα μνημεία υποκρισίας στους λόφους Φιλοπάππου.
Η εκδήλωση υποστηρίζεται από το «Παναττικό Δϊκτυο Κινημάτων Πόλης & Ενεργών Πολιτών» στο οποίο η Επιτροπή μας είναι μέλος.
Σας περιμένουμε την Κυριακή 21 Οκτωβρίου ώρα 11:30 π.μ στην είσοδο Λουμπαρδιάρη, (συμβολή οδών Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Αποστόλου Παύλου).
Συντονιστική Επιτροπή
Λαϊκής Συνέλευσης Λόφων Φιλοπάππου
ΠΡΟΣΒΑΣΗ:
ΗΣΑΠ σταθμός ΘΗΣΕΙΟ. ΜΕΤΡΟ σταθμός ΑΚΡΟΠΟΛΗ.
Με ΙΧ, παρκάρουμε στο δημόσιο πάρκινγκ, δίπλα στο Διόνυσο.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:
( 6977220391 e-mail: lofoi_filopappou@yahoo.gr
ΤΑΚΤΙΚΗ ΡΟΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ:
http://filopappou.wordpress.com/
Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007
Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007
ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ - Εισήγηση στην Ημερίδα του Παναττικού Δικτύου για τα Βουνά της Αττικής, ΤΕΕ 17/10/07
ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ
(Ένα βουνό υπό διαρκή απειλή)
των Δημήτρη Κούνδουρου � Κώστα Φωτεινάκη � Γιάννη Μιχαλόπουλου μ
(Εισήγηση στην Ημερίδα του Παναττικού Δικτύου για τα Βουνά της Αττικής, ΤΕΕ 17/10/07)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007, κατέστη πρόδηλη η ανάγκη αντιμετώπισης των ελεύθερων χώρων και του πράσινου (αστικού και περιαστικού), σαν αναγκαία προϋπόθεση της επιβίωσής μας στον ευρύτερο χώρο της πρωτεύουσας, σ� αυτή την αχανή έκταση με τα φυσιογραφικά χαρακτηριστικά βραχώδους ερημικού τοπίου· χαρακτηριστικά τα οποία επιπλέον επιβαρύνονται με μια ατμόσφαιρα ρυπαρή και δύσοσμη, σούπα από επιβλαβή αέρια και σωματίδια.
Υπό το πρίσμα αυτό, ασφαλώς τα πέριξ της Αθήνας βουνά, η Πάρνηθα, ο Υμηττός, το Ποικίλο και η Πεντέλη, αποκτούν πρωτεύουσα περιβαλλοντική βαρύτητα, και η ανάγκη διατήρησης του χαρακτήρα τους ως βουνά, μάλιστα πράσινα βουνά, είναι άμεσης προτεραιότητας.
Απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση, η κινηματική αντίσταση στην καταστροφή των οικοσυστημάτων των βουνών, και η προσπάθεια διατήρησής τους ή ακόμη η ανάπλασή τους, αποτελεί προτεραιότητα των πράσινων κινημάτων και των περιβαλλοντικών οργανώσεων. Προσοχή όμως ανάπλαση με στόχο την διατήρηση του δασικού χαρακτήρα των βουνών, και όχι για την παράδοσή τους σε «ήπιες χρήσης αναψυχής και άθλησης», όπως εύηχα αποκαλούνται τα αρχικά στάδια της οικοπεδοποίησης και της επέλασης των καταπατητών.
...................................................................................................................................
Φυσιογραφικά χαρακτηριστικά του Ποικίλου Όρους.
Το Ποικίλο είναι ένα χαμηλό βουνό (ύψους 452 μ.)· στους πρόποδες του βουνού αναπτύχθηκαν οι Δήμοι Περιστερίου, Πετρούπολης, Χαϊδαρίου και βορειοδυτικά του Ασπροπύργου. Το Ποικίλο Όρος αναφέρεται από την αρχαιότητα στα έργα των Παυσανία, Στράβωνα κ.ά. καθώς και ξένων περιηγητών: Σατωμπριάν, Φλωμπέρ, Κρίστιαν Άντερσεν κ.ά. Σε παλαιούς χάρτες, όπως στον χάρτη του J.A.Sommer του 1841, το βουνό ονομάζεται Στεφάνι. Η μετονομασία του βουνού προκάλεσε σύγχυση στα τοπωνύμια που αναγράφονται στα συμβόλαια της εποχής, διευκολύνοντας το έργο των καταπατητών.
Ο ερευνητής Νίκος Νέζης το θεωρεί μορφολογικά και γεωλογικά σαν μικρογραφία της γειτονικής Πάρνηθας. Τόσο η χλωρίδα όσο και η πανίδα του, σύμφωνα με τον κ. Νέζη, είναι αξιόλογη. Στις αρχές του 20ου αιώνα πολλές περιοχές του ήταν κατάφυτες από πεύκα, κυπαρίσσια, πικροδάφνες και τα δάση του Δαφνιού, του Σκαραμαγκά και του Κορυδαλλού ήταν ονομαστά για την έκταση και την πυκνότητα τους. Μετά όμως από διαδοχικές πυρκαγιές και υλοτομήσεις, έχουν απομείνει μόνο συστάδες δέντρων. Σήμερα το βουνό προστατεύεται με παλαιότερες διαδοχικές αποφάσεις του Υπ. Γεωργίας (1934, 1947), του Υφυπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως (25638/23/11/68), που το χαρακτηρίζει ως «�ιδιαίτερου φυσικού κάλλους�» κ.λ.π. Η πιο πρόσφατη ρύθμιση είναι ο νόμος 2742 (ΦΕΚ αρ.φ.207) και ιδιαίτερα με το άρθρο 21, το οποίο έχει τον τίτλο «χωροταξικός σχεδιασμός και αειφόρος ανάπτυξη»(7/10/99). Ωστόσο, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου, ακόμα και στην καρδιά του βουνού, (Ζώνη Α στην οποία απαγορεύονται αυστηρά η ανέγερση κτιρίων, η χάραξη αυτοκινητοδρόμων και της εμπορικής σιδηροδρομικής γραμμής, ο αποχαρακτηρισμός αναδασωτέων περιοχών) ο νόμος αυτός καταστρατηγείται.
Η σημερινή του μορφή, που έχει προκύψει εν μέρει από αναδασώσεις, έγιναν κυρίως με ευθύνη του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Δυτικής Αθήνας (ΑΣΔΑ), χαρακτηρίζεται από υψηλό πράσινο σε μικρό ποσοστό και σαν οικοσύστημα μεσογειακού τύπου το υπόλοιπο.
Η οικολογική αξία του Ποικίλου δεν είναι κατανοητή από όλους, με αποτέλεσμα εκτός των γνωστών διεκδικητών, διάφοροι φορείς κατά καιρούς να επιδιώκουν την λύση πραγματικών ή φαντασιακών, οικιστικών αναγκών σε βάρος του βουνού (επέκταση του Αττικού Νοσοκομείου, διάνοιξη δρόμων, σχολεία, γήπεδα κ.λ.π.). Αν οι επιδιώξεις τους αυτές υλοποιηθούν, το βουνό θα μετατραπεί σύντομα σε μια έρημο τσιμέντου και οι τελευταίες ελπίδες περιαστικού πράσινου θα χαθούν. Πρέπει συνεπώς να αποφασίσουμε αν θέλουμε το βουνό σαν βουνό, χώρο περιαστικού πράσινου, ή σαν εύκολη φτηνή λύση, πανάκεια δια κάθε νόσον και κάθε αστικό πρόβλημα.
..................................................................................................................................
Η κατάσταση του βουνού σήμερα:
Τα πεύκα που είχαν φυτευτεί στις δενδροφυτεύσεις τις τελευταίες δεκαετίας κινδυνεύουν να αφανιστούν λόγω της φυλλοφάγου κάμπιας και της απροθυμίας να αξιοποιηθεί το σύστημα αυτομάτου ποτίσματος. Στο βουνό υπάρχουν δεκάδες μεγάλες δεξαμενές νερού που δεν χρησιμοποιούνται ούτε για πότισμα, ούτε για πυροπροστασία. Λόγω της έλλειψης φύλαξης και προστασίας, τμήματα του βουνού, και ιδιαίτερα οι είσοδοι των δασικών δρόμων, έχουν μετατραπεί σε τόπους απόρριψης μπάζων και σκουπιδιών.
Σε σύσκεψη που έγινε με πρωτοβουλία του ΑΣΔΑ, στην καρδιά του καλοκαιριού, τον Ιούλιο του 2007 και μετά την πυρκαγιά της Πάρνηθας, αποκαλύφθηκε ότι μικρό μόνο ποσοστό των δασικών δρόμων του βουνού, είχαν καθαριστεί από το Δασαρχείο, λόγω έλλειψης πιστώσεων. Έτσι, μόνο από τύχη διέφυγε το Ποικίλο την καταστροφή από πυρκαγιά το καλοκαίρι που πέρασε.
...............................................................................................................................
Τα προβλήματα αντιμετωπίζει και οι απειλές που δέχεται το Π.Ο., είναι σε γενικές γραμμές τα παρακάτω:
Δύο ιδρύματα της εκκλησίας η Μητρόπολη Λαμίας και η Μονή Κλειστών, ιδιώτες αλλά και δύο τουλάχιστον οικοδομικοί συνεταιρισμοί προσπαθούν να βάλουν «χέρι» στο βουνό. Η Μητρόπολη Λαμίας ισχυρίζεται ότι είναι ιδιοκτήτης 7.500 στρεμμάτων και η Μονή Κλειστών ότι είναι ιδιοκτήτης 13.000 στρεμμάτων. Το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου επίσης, έκτασης 3.300 στρεμμάτων, απειλείται και αυτό από οικοπεδοποίηση μετά τις πρόσφατες αποφάσεις του κ. Καραμανλή και του κ. Μεϊμαράκη. Στα όρια του Δήμου Πετρούπολης πάνω από 300 στρ δασικής έκτασης, τα περισσότερα εκτός σχεδίου, απειλούνται άμεσα με οικοπεδοποίηση. Ήδη με εφετειακή απόφαση, 80 στρέμματα έχουν αναγνωριστεί στον οικοδομικό συνεταιρισμό «Πολεμιστών της Κορέας» στον οποίο συμμετέχει και ο τ. υπουργός κ. Καλαντζής. Άλλα 80 στρέμματα, σε επαφή με το σχέδιο πόλης, που διεκδικούν κληρονομεί Βέρδη αλλά και ο Μητροπολιτικός Ναός Λαμίας, αποχαρακτηρίστηκαν από δασική σε αγροτική έκταση. Τα δύο εκκλησιαστικά ιδρύματα και το Υπουργείο Άμυνας, διεκδικούν 20.000 στρέμματα του Ποικίλου Όρους υπονομεύοντας τον χαρακτήρα του, ως βουνού. Θα πρέπει να ληφθεί υπ΄ όψιν ότι η έκταση ολόκληρου του ΠΟ δεν ξεπερνάει τα 28.000 στρέμματα, από τα οποία τα 20.000 στρ. ή το 65% του βουνού, το διεκδικούν η εκκλησία (με την στενή έννοια) και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ).
Το Δημόσιο όχι μόνο δεν παρεμβαίνει προκειμένου να προασπίσει την περιουσία του ελληνικού λαού αλλά με αποφάσεις ή παραλείψεις, ενισχύει ή αποδέχεται τις διεκδικήσεις των καταπατητών. Με υπουργική απόφαση του 1970, και παρά την αντίρρηση του τότε Υπουργείου Γεωργίας, σημαντικό τμήμα του βουνού μπήκε στο σχέδιο και οι πόλεις άρχισαν να ανηφορίζουν προς τις κορφές. Πρόσφατη είναι η απόφαση με αρ.πρωτ, 1083607/6930/Α0010 της 25.10.2004 του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών, με την οποία αναγνωρίζεται η ιδιοκτησία του Μητροπολιτικού Ναού Λαμίας επί εκτάσεως 1.028 στρεμ. τα οποία κατά ποσοστό 95% έχουν οικοδομηθεί. Με την ίδια απόφαση η κτηματική εταιρεία του Δημοσίου 1παραιτήθηκε των δικαιωμάτων της και παρέδωσε στον Ναό έκταση 262 στρεμμάτων το 1/5 της οποίας είναι καθαρό δάσος.
Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι με την απόφαση αυτή δημιουργήθηκε μια ιδιόμορφη κατάσταση όπου χιλιάδες κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας, βρέθηκαν όμηροι της Μητρόπολης Λαμίας. Σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων, αλλά και όπως αποδείχθηκε από διαχειριστικό έλεγχο στο Ναό «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» Λαμίας, που διενεργήθηκε μετά από επερώτηση του βουλευτή Γ. Δραγασάκη, ο Μητροπολιτικός Ναός εξαναγκάζει2 τους κατοίκους να καταβάλλουν χρηματικό ποσό μέχρι τα 10.000 Ευρώ, προκειμένου να άρει την εγγεγραμμένη αξίωση επί του ακινήτου τους, ώστε να μπορέσουν να το μεταβιβάσουν ή να το διαχειριστούν.
Είναι πάντως αξιοσημείωτο ότι μετά από κινητοποιήσεις των κατοίκων αλλά και του Δήμου Πετρούπολης και των περιβαλλοντικών Συλλόγων, όπως θα αναφέρουμε παρακάτω το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (ΥΠΕΘΟ), αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει και να ζητήσει επανεξέταση της υπόθεσης από την Γνωμοδοτική Επιτροπή.
Ένα σημαντικό πρόβλημα του οποίου το μέγεθος δεν είναι ορατό αμέσως, αφορά το θέμα της μεταφοράς κοινωφελών χρήσεων της πόλης στο βουνό. Πολλά και μεγάλα λατομεία παραμένουν ανοιχτές πληγές και έχουν παραχωρηθεί για αθλητικές, πολιτιστικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Αρκετά σχολικά κτίρια έχουν οικοδομηθεί σε εκτάσεις που αποχαρακτηρίστηκαν και άλλα βρίσκονται στο στάδιο της ανέγερσης ( 3ο Λύκειο- 4ο Γυμνάσιο Πετρούπολης) ή της χωροθέτησης ( 10ο Λύκειο Περιστερίου). Δυστυχώς οι τοπικές κοινωνίες, η τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και συνδικαλιστικοί φορείς ( τοπικές ΕΛΜΕ λχ) δεν έχουν αντιληφθεί το πρόβλημα, το οποίο εκτός των άλλων έχει σοβαρές παράπλευρες απώλειες, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις αναγνωρίζονται κυριαρχικά δικαιώματα στους καταπατητές που ανοίγουν δρόμο στις διεκδικήσεις τους. Πρόσφατη περίπτωση η προσπάθεια σύναψης συμφωνίας ΟΣΚ � καταπατητών για τα σχολεία της Πετρούπολης, ενώ στο παρελθόν υπήρξε συμφωνία μεταξύ ΟΣΚ και Μητρόπολης Φθιώτιδας, για την αγορά έκτασης στην περιοχή Χωράφας εντός του δομημένου ιστού του Περιστερίου προκειμένου να χτιστούν σχολεία. Η απόφαση αυτή έμμεσα «νομιμοποιεί» τις διεκδικήσεις της Μητρόπολης, στο 1/3 της πόλης του Περιστερίου.
Εκφράζουμε επίσης την πλήρη αντίθεση μας στην προγραμματισμένη διάνοιξη από το Δημόσιο, οδού ταχείας κυκλοφορίας 4 λωρίδων και κεντρικής νησίδας, στις ανατολικές υπώρειες του βουνού. Εκτιμούμε ότι η αλλοτρίωση και περαιτέρω περιβαλλοντική υποβάθμιση τόσο του Ποικίλου, όσο και των κατοίκων της γειτονικής περιοχής θα είναι δραματική.
Πέραν αυτού ο Δήμος Περιστερίου ανακοίνωσε την επέκταση και διαπλάτυνση της οδού Τεμπών, στις ανατολικές επίσης υπώρειες του Ποικίλου, ώστε να συνδεθεί η Αττική οδός με το Αττικό Νοσοκομείο, μέσω του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου καθώς και την επέκταση των ορίων της πόλης στο Ποικίλο μέχρι τη Λίμνη Κουμουνδούρου.
Πρέπει να σημειώσουμε σε συντομία, τις παρακάτω αρνητικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα του ΠΟ, από τις διανοίξεις αυτές:
Η τομή εκσκαφής λόγω της μεγάλης κλίσης των ανατολικών κλιτύων του βουνού θα είναι μεγάλη και θα αφαιρέσει πολύτιμη εδαφική έκταση από το βουνό.
Θα αποτελέσουν οι διανοίξεις και εκσκαφές φυσικό εμπόδιο πρόσβασης των κατοίκων προς το περιαστικό πράσινο, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελέσουν εφαλτήριο της επέκτασης του δομημένου ιστού προς την κύρια έκταση του Ποικίλου, με την δημιουργία αρχικά πρατηρίων καυσίμων, καταστημάτων εξυπηρέτησης κ.λ.π. και στην συνέχεια πλήρους επέκτασης της πόλης, (όπως στην περιφερειακή του Υμηττού).
Οι διανοίξεις και η προβλεπόμενη αυξημένη κίνηση οχημάτων, θα αποτελέσουν μόνιμη πηγή όχλησης του οικοσυστήματος.
Στρατόπεδα Χαϊδαρίου: Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η κατάσταση για τα στρατόπεδα Χαϊδαρίου, τα οποία εντάσσονται οργανικά στο οικοσύστημα του Ποικίλου. Σύμφωνα με το νόμο 2745/1999, που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προβλεπόταν «η απομάκρυνση των στρατοπέδων που βρίσκονται εντός ή στα όρια των πόλεων και η μετεγκατάστασή τους σ΄ άλλες περιοχές. Τα στρατόπεδα αυτά δεν εξυπηρετούσαν πλέον τις σύγχρονες ανάγκες του στρατού.... Η υλοποίηση όμως αυτού του σχεδιασμού «προσέκρουσε στο θέμα ανεύρεσης πόρων». Με το ν.2745 προβλέπεται η εξεύρεση πόρων για την μετεγκατάσταση των στρατοπέδων με την πώληση μέχρι και το 50% των εκτάσεών τους». Είναι προφανές ότι λογική της αντιπαροχής, πουλάω γη για να βρω χρήματα για να αξιοποιήσω κάποια άλλη έκταση, διαπερνάει τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και εκφράζεται τόσο στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου όσο και στο πρώην Αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Πριν από τρία χρόνια η κυβέρνηση, μέσω του τότε Υπουργού Εργασίας κ.Παναγιωτόπουλου, ανακοίνωσε την πρόθεσή της να παραχωρήσει στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, τμήματα των Στρατοπέδων Χαϊδαρίου για οικοδόμηση· τελικά η τσιμεντοποίηση δεν πέρασε μετά από τις αντιδράσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας. Πρόσφατα όμως, προεκλογικά, ο κ. Καραμανλής επισκεπτόμενος τη Δυτική Αθήνα, ανακοίνωσε την παραχώρηση ορισμένων μόνο τμημάτων του Στρατοπέδου στους Δήμους Περιστερίου και Χαϊδαρίου, παρά την αντίθετη θέση του οικολογικού κινήματος και του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Δυτικής Αθήνας (ΑΣΔΑ). Είναι βέβαιο ότι ο πολυτεμαχισμός των 3.300 στρ. των στρατοπέδων θα διευκολύνει την οικοδόμησή τους. Ήδη ο Δήμος Περιστερίου ανακοίνωσε με τη σειρά του την παραχώρηση τμήματος της έκτασης που είχε πρόσφατα «αποκτήσει» από το Στρατόπεδο στη Μητρόπολη Περιστερίου για ανέγερση εκκλησίας, (πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η συγκεκριμένη Μητρόπολη έχει ήδη κατασκευάσει δύο αυθαίρετα στο Ποικίλο, ένα Μοναστήρι και ένα Γηροκομείο). Επίσης ανακοίνωσε την κατασκευή επέκτασης της οδού Τεμπών, γηπέδου κ.λ.π. Όσοι καλοπροαίρετα πίστευαν ότι ο ν.2745/99 προστατεύει το Σ.Χ. είναι η ώρα να αναγνωρίσουν, τουλάχιστον, ότι έκαναν λάθος και να αναπροσαρμόσουν τη θέση τους.
Τι έκανε η Τοπική Αυτοδιοίκηση στη Δυτική Αθήνα; Ελάχιστα πράγματα. Ο Δήμος Περιστερίου3 είχε πραγματοποιήσει πριν από πέντε περίπου χρόνια ένα ανοικτό Δημοτικό Συμβούλιο, ο Δήμος Πετρούπολης αφυπνίσθηκε πρόσφατα4 και έκανε συγκεντρώσεις καθώς και παρεμβάσεις στο Υπουργείο Οικονομικών (το οποίο αναγνώριζε τη Μητρόπολη Λαμίας ως ιδιοκτήτη 1.028 στρεμμάτων) και ο Δήμος Χαϊδαρίου τελεί «εν υπνώσει» για το θέμα του Στρατοπέδου, με εξαίρεση τις αντιδράσεις για την κατασκευή εργατικών κατοικιών (επί Υπουργίας Παναγιωτόπουλου). Οι αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων Χαϊδαρίου από το 1974 και εντεύθεν ήταν ομόφωνες (αν και είχε διαπιστωθεί κάποια υποκρισία) «να μη τσιμεντοποιηθεί το στρατόπεδο»· να μη οικοπεδοποιηθεί και να μη εμπορευματοποιηθεί ο χώρος. Να αποδοθεί ολόκληρο στους κατοίκους της Δυτικής Αθήνα. Η πρόσφατη όμως απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χαϊδαρίου για πρώτη φορά δεν πάρθηκε ομόφωνα. Η νέα διοίκηση του Δήμου, αποδέχτηκε τη σαλαμοποίηση, ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τη κυβερνητική πολιτική και αρκέστηκε στην παραχώρηση ορισμένων στρεμμάτων.
Ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας, (ΑΣΔΑ) την τελευταία φορά που ασχολήθηκε δημόσια με το Ποικίλο Όρος (όσον αφορά στην προστασία του από διεκδικητές) και τα Στρατόπεδα (Χαϊδαρίου και Αγίων Αναργύρων) ήταν το 1998 (;) με την ημερίδα που πραγματοποίησε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Αιγάλεω. Δεν παραγνωρίζουμε τις θετικές προσπάθειες του ΑΣΔΑ για την αναδάσωση και την ευαισθητοποίηση των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας, αλλά εκτιμούμε ότι ήταν ήσσονος σημασίας και αμφίβολου αποτελέσματος.
Υπάρχουν σαφώς και προσπάθειες δημοτικών κινήσεων, επιτροπών κατοίκων, κοινοβουλευτικός έλεγχος βουλευτών όλων των κομμάτων με επερωτήσεις κτλ., που έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες και έχουν κάνει παρεμβάσεις για την ενημέρωση αλλά και την απόκρουση διαφόρων επιθετικών παρεμβάσεων στο βουνό (διεκδικήσεις της εκκλησίας, νεροτσουλήθρες, τρένο, περιφερειακή Δαφνί � Άνω Δάσους κτλ). Οι παρεμβάσεις αυτές ελάχιστα αξιοποιήθηκαν πολιτικά και επικοινωνιακά από τα επιτελεία των τοπικών κομμάτων, των φορέων της ΤΑ, και των δημοτικών παρατάξεων. Αυτές οι παρεμβάσεις, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν ικανές να ανατρέψουν καταστάσεις, περιόρισαν τα προβλήματα και δημιούργησαν κάποια «αναχώματα» στους επίδοξους υπονομευτές του χαρακτήρα του Ποικίλου ως βουνού και αποτελούν μια πολιτική κληρονομιά για μελλοντικούς αγώνες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι έξι κάτοικοι του Χαϊδαρίου, προσέφυγαν για την Περιβαλλοντική Μελέτη στο Συμβούλιο Επικρατείας για τις νεροτσουλήθρες στην Αφαία � Σκαραμαγκά. Το ΣτΕ. είχε εκδώσει απόφαση για την προσωρινή διακοπή των εργασιών, και ενώ ήταν ενημερωμένοι η Δημοτική Αρχή, η Πολεοδομία και η Αστυνομία, οι επιχειρηματίες εξακολούθησαν ανενόχλητοι τις εργασίες, με αποτέλεσμα το έργο να έχει τελειώσει. Στη συνέχεια το ΣτΕ ανακάλεσε την απόφασή του για διακοπή των εργασιών και θα συζητήσει σε επόμενη συνεδρίαση το σύννομο της επένδυσης και τις διοικητικές ευθύνες. Ωστόσο οι κοινωνικές αντιστάσεις για να μη λειτουργήσουν οι νεροτσουλήθρες στους πρόποδες του Π.Ο. συνεχίζονται με καταγγελίες και άλλες κινηματικές μορφές.
Τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Δυτική Αθήνα, αλλά κυρίως λόγω των πολύπλευρων απειλών που δέχεται το Ποικίλο έχουν συσταθεί τρεις Οικολογικοί - Περιβαλλοντικοί Σύλλογοι, στο Περιστέρι, στην Πετρούπολη και πρόσφατα στο Χαϊδάρι, οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει σχετικές ημερίδες, έχουν ενημερώσει τους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας με έντυπο υλικό και αρθρογραφία, με περιοδείες σε γειτονιές, καφενεία και άλλες μορφές επικοινωνίας. Στην ημερίδα μάλιστα που διοργάνωσε ο Περιβαλλοντικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Περιστερίου (2006), και στην οποία παρευρέθηκαν αρκετοί βουλευτές και εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, επειδή καταγγέλθηκαν διάφορες μεθοδεύσεις της Μητρόπολης Λαμίας, ο νομικός σύμβουλος της Μητρόπολης Λαμίας, μήνυσε για συκοφαντία τον Πρόεδρο του Συλλόγου, Δημήτρη Κούνδουρο. Η μήνυση πρόκειται να εκδικαστεί στις 28 Νοεμβρίου, και σας καλούμε να παραβρεθείτε στο δικαστήριο.
Τέλος σημαντική επιτυχία πρέπει να θεωρηθεί η πίεση που ασκήθηκε για την απόσυρση της απόφασης του ΥΠΕΘΟ, με την οποία αναγνωρίζεται η ιδιοκτησία και παραδίδεται στην Μητρόπολη Φθιώτιδας, έκτασης 262 στρεμμάτων στα όρια του βουνού, και η οποία είχε σαν αποτέλεσμα την επανεισαγωγή της στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων για κρίση, που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Επίσης μετά από ενέργειες και καταγγελίες κατοίκων, του Δήμου Πετρούπολης, αλλά και του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Περιστερίου και του Ομίλου Πετρούπολης, βρίσκεται σε εξέλιξη η ανακριτική διαδικασία για το θέμα από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Σανιδά.
.......................................................................................................................................
Το Ποικίλο Όρος απειλείται και οφείλουμε να το υπερασπίσουμε � Προτάσεις
Οι απειλές που δέχεται το βουνό είναι καθ΄ όλο το μήκος του, δηλαδή στο Χαϊδάρι, στο Περιστέρι, στην Πετρούπολη, στον Ασπρόπυργο, είναι προφανείς και δεν χωράει καμία αμφισβήτηση. Το Π.Ο. οφείλουμε να το βλέπουμε ως ενιαίο βουνό, και όχι μόνο ως τμήμα κάθε Δήμου. Το υπερασπιζόμαστε τοπικά ανά δήμο, αλλά και συνολικά ως Περιφέρεια Δυτικής Αθήνας.
Η τοπική αυτοδιοίκηση, ο ΑΣΔΑ, οι φορείς, οι περιβαλλοντικοί σύλλογοι, τα κόμματα οφείλουν να τοποθετηθούν συγκεκριμένα αν θέλουν το Ποικίλο Όρος βουνό ή όχι. Αν το θέλουν βουνό θα πρέπει να το αποδείξουν στην πράξη.
Οι Δήμοι που έχουν αναπτυχθεί στους πρόποδες του Π.Ο. δεν πρέπει να επεκτείνουν το σχέδιο πόλης προς το βουνό, ούτε να μεταφέρουν τυπικά ή άτυπα άλλες δραστηριότητες. Να μην διανοίξουν περιφερειακούς ή τοπικούς δρόμους και να μην επιδιώξουν να επιλύσουν τις έντονες οικιστικές πιέσεις που δέχονται για την ανέγερση σχολείων, κατασκευή γηπέδων κτλ. οικοδομώντας και αλλάζοντας τον χαρακτήρα του βουνού. Πρώτα οι ίδιοι οι Δήμοι θα πρέπει να σεβαστούν το βουνό, να φροντίσουν το υπάρχον οικοσύστημα (χλωρίδα και πανίδα), να σταματήσουν να ανέχονται ή να ενθαρρύνουν λειτουργίες που αλλάζουν ή απειλούν τον χαρακτήρα του, (καφετέριες, μεγάλες «ψυχαγωγικές» επενδύσεις που δημιουργούν όχληση π.χ. νεροτσουλήθρες).
Οι διάφοροι σύλλογοι (αθλητικοί, γονέων και κηδεμόνων, εκπαιδευτικών κ.ά.) οφείλουν να κατανοήσουν ότι το Ποικίλο Όρος δεν προσφέρεται για «πάσαν νόσον και πάσα ανάγκη...». Το βουνό δεν είναι η φτηνή λύση για να μεταφερθούν σ΄ αυτό όλες οι δραστηριότητες τις πόλης.
Επίσης πρέπει να γίνουν σοβαρές και άμεσες παρεμβάσεις στα εγκαταλελειμμένα λατομεία, και ιδιαίτερα στο λατομείο «Μουσαμά», που θα μειώσουν την έκταση των ανοικτών πληγών. Εκτός από λόγους αισθητικούς, το τεράστιο λατομείο «Μουσαμά», θα προσφέρει πολλά στρέμματα δάσους όταν αποκατασταθεί η βλάστηση..
Πρέπει να υπάρξει μελετημένη παρέμβαση αναγέννησης του δάσους στο ανατολικό τμήμα που υποφέρει από την ξηρασία και το ξέπλυμα του εδάφους.
Επίσης να συσταθεί νομικό-τεχνικό παρατηρητήριο, που θα παρακολουθεί τις πράξεις της διοίκησης (αποχαρακτηρισμοί κτλ) αλλά και τις δικαστικές αξιώσεις των καταπατητών. Στόχος είναι η ενεργός παρέμβαση των φορέων της κοινωνίας ( σύλλογοι � κάτοικοι κτλ ) αλλά και η πίεση προς την πολιτεία και την Τοπική αυτοδιοίκηση στο να πράττουν το καθήκον τους.
Οι υπάρχοντες Περιβαλλοντικοί Σύλλογοι Περιστερίου, Πετρούπολης, Χαϊδαρίου έχουν ήδη αποκτήσει μόνιμους δεσμούς συνεργασίας - δράσης. Η συνεργασία των περιβαλλοντικών συλλόγων με τους άλλους φορείς και την Τοπική Αυτοδιοίκηση κρίνεται απαραίτητη, στη βάση ότι επιδιώκουν και υπερασπίζονται ΤΟ ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ ως ΒΟΥΝΟ.
Απαιτείται γενικότερα η θέσπιση από την πολιτεία των κατάλληλων νομοθετικών ρυθμίσεων, αλλά και την διασφάλιση των οικονομικών πόρων ώστε το βουνό να προστατευθεί από ανθρωπογενείς παρεμβάσεις, οι οποίες θα αλλοιώνουν το χαρακτήρα του. Αντίθετα απαιτείται σταδιακή πλήρης μετατροπή του σε χώρο πράσινου, με την φύτευση των 28.000 στρεμμάτων και ο χαρακτηρισμός του σαν ζώνη Α προστασίας του βουνού.
Σήμερα οι πιέσεις και οι απειλές που δέχονται τα βουνά είναι κοινές και εντοπίζονται στην εκκλησία, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, τις επεκτάσεις των σχεδίων πόλεων, την αυθαίρετη δόμηση. Οι μεγάλοι ελεύθεροι χώροι της Αθήνας απειλούνται με τσιμεντοποίηση (Ελληνικό, Ελαιώνας κτλ) ενώ σε πολλές περιπτώσεις αποχαρακτηρίζονται χώροι πρασίνου, όπως π.χ. στο Περιστέρι.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, απαιτείται συντονισμός δράσης των κινημάτων σε όλα τα επίπεδα. Και η φράση «σε όλα τα επίπεδα» σημαίνει πολιτικό - τεχνικό - νομικό. Τα προβλήματα που αφορούν το περιβάλλον, τα βουνά, τους ελεύθερους χώρους κτλ. έχουν πολιτική, τεχνική και νομική διάσταση. Ο συνδυασμός και των τριών παραμέτρων, καθώς και η ενεργοποίηση του κόσμου, είναι εκείνος που θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα γενικά για το περιβαλλοντικό κίνημα, και ειδικά για την διάσωση του Π.Ο. και των ορεινών όγκων της Αθήνας.
Ο Δημήτρης Κούνδουρος είναι Γεωλόγος, Πρόεδρος του Περιβαλλοντικού και Φυσιολατρικού Συλλόγου Περιστερίου ( Dkoun49@Yahoo.com ).
Ο Κώστας Φωτεινάκης είναι εκδότης του ΗΝ περιοδικού «προσανατολισμοί δυτικά» www.prosanatolismoi.gr μέλος του Οικολογικού Πολιτιστικού Συλλόγου Χαϊδαρίου ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. www.xpolis.blogspot.com και της Επιτροπής Πολιτών για την διάσωση του Ελαιώνα.
Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος είναι Φυσικός, Αντιπρόεδρος του περιβαλλοντικού ομίλου Πετρούπολης « ΤΟ ΠΟΚΙΛΟ» και υπεύθυνος της εβδομαδιαίας ηλεκτρονικής εφημερίδας «Τα νέα της Πετρούπολης» www.petroupoli-tk.gr
ΤΕΕ, 15/10/2007
Περισσότερα
http://prosanatolismoi.gr/main/index.php?option=com_content&task=view&id=106&Itemid=1
(Ένα βουνό υπό διαρκή απειλή)
των Δημήτρη Κούνδουρου � Κώστα Φωτεινάκη � Γιάννη Μιχαλόπουλου μ
(Εισήγηση στην Ημερίδα του Παναττικού Δικτύου για τα Βουνά της Αττικής, ΤΕΕ 17/10/07)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007, κατέστη πρόδηλη η ανάγκη αντιμετώπισης των ελεύθερων χώρων και του πράσινου (αστικού και περιαστικού), σαν αναγκαία προϋπόθεση της επιβίωσής μας στον ευρύτερο χώρο της πρωτεύουσας, σ� αυτή την αχανή έκταση με τα φυσιογραφικά χαρακτηριστικά βραχώδους ερημικού τοπίου· χαρακτηριστικά τα οποία επιπλέον επιβαρύνονται με μια ατμόσφαιρα ρυπαρή και δύσοσμη, σούπα από επιβλαβή αέρια και σωματίδια.
Υπό το πρίσμα αυτό, ασφαλώς τα πέριξ της Αθήνας βουνά, η Πάρνηθα, ο Υμηττός, το Ποικίλο και η Πεντέλη, αποκτούν πρωτεύουσα περιβαλλοντική βαρύτητα, και η ανάγκη διατήρησης του χαρακτήρα τους ως βουνά, μάλιστα πράσινα βουνά, είναι άμεσης προτεραιότητας.
Απέναντι σε μια τέτοια κατάσταση, η κινηματική αντίσταση στην καταστροφή των οικοσυστημάτων των βουνών, και η προσπάθεια διατήρησής τους ή ακόμη η ανάπλασή τους, αποτελεί προτεραιότητα των πράσινων κινημάτων και των περιβαλλοντικών οργανώσεων. Προσοχή όμως ανάπλαση με στόχο την διατήρηση του δασικού χαρακτήρα των βουνών, και όχι για την παράδοσή τους σε «ήπιες χρήσης αναψυχής και άθλησης», όπως εύηχα αποκαλούνται τα αρχικά στάδια της οικοπεδοποίησης και της επέλασης των καταπατητών.
...................................................................................................................................
Φυσιογραφικά χαρακτηριστικά του Ποικίλου Όρους.
Το Ποικίλο είναι ένα χαμηλό βουνό (ύψους 452 μ.)· στους πρόποδες του βουνού αναπτύχθηκαν οι Δήμοι Περιστερίου, Πετρούπολης, Χαϊδαρίου και βορειοδυτικά του Ασπροπύργου. Το Ποικίλο Όρος αναφέρεται από την αρχαιότητα στα έργα των Παυσανία, Στράβωνα κ.ά. καθώς και ξένων περιηγητών: Σατωμπριάν, Φλωμπέρ, Κρίστιαν Άντερσεν κ.ά. Σε παλαιούς χάρτες, όπως στον χάρτη του J.A.Sommer του 1841, το βουνό ονομάζεται Στεφάνι. Η μετονομασία του βουνού προκάλεσε σύγχυση στα τοπωνύμια που αναγράφονται στα συμβόλαια της εποχής, διευκολύνοντας το έργο των καταπατητών.
Ο ερευνητής Νίκος Νέζης το θεωρεί μορφολογικά και γεωλογικά σαν μικρογραφία της γειτονικής Πάρνηθας. Τόσο η χλωρίδα όσο και η πανίδα του, σύμφωνα με τον κ. Νέζη, είναι αξιόλογη. Στις αρχές του 20ου αιώνα πολλές περιοχές του ήταν κατάφυτες από πεύκα, κυπαρίσσια, πικροδάφνες και τα δάση του Δαφνιού, του Σκαραμαγκά και του Κορυδαλλού ήταν ονομαστά για την έκταση και την πυκνότητα τους. Μετά όμως από διαδοχικές πυρκαγιές και υλοτομήσεις, έχουν απομείνει μόνο συστάδες δέντρων. Σήμερα το βουνό προστατεύεται με παλαιότερες διαδοχικές αποφάσεις του Υπ. Γεωργίας (1934, 1947), του Υφυπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως (25638/23/11/68), που το χαρακτηρίζει ως «�ιδιαίτερου φυσικού κάλλους�» κ.λ.π. Η πιο πρόσφατη ρύθμιση είναι ο νόμος 2742 (ΦΕΚ αρ.φ.207) και ιδιαίτερα με το άρθρο 21, το οποίο έχει τον τίτλο «χωροταξικός σχεδιασμός και αειφόρος ανάπτυξη»(7/10/99). Ωστόσο, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου, ακόμα και στην καρδιά του βουνού, (Ζώνη Α στην οποία απαγορεύονται αυστηρά η ανέγερση κτιρίων, η χάραξη αυτοκινητοδρόμων και της εμπορικής σιδηροδρομικής γραμμής, ο αποχαρακτηρισμός αναδασωτέων περιοχών) ο νόμος αυτός καταστρατηγείται.
Η σημερινή του μορφή, που έχει προκύψει εν μέρει από αναδασώσεις, έγιναν κυρίως με ευθύνη του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Δυτικής Αθήνας (ΑΣΔΑ), χαρακτηρίζεται από υψηλό πράσινο σε μικρό ποσοστό και σαν οικοσύστημα μεσογειακού τύπου το υπόλοιπο.
Η οικολογική αξία του Ποικίλου δεν είναι κατανοητή από όλους, με αποτέλεσμα εκτός των γνωστών διεκδικητών, διάφοροι φορείς κατά καιρούς να επιδιώκουν την λύση πραγματικών ή φαντασιακών, οικιστικών αναγκών σε βάρος του βουνού (επέκταση του Αττικού Νοσοκομείου, διάνοιξη δρόμων, σχολεία, γήπεδα κ.λ.π.). Αν οι επιδιώξεις τους αυτές υλοποιηθούν, το βουνό θα μετατραπεί σύντομα σε μια έρημο τσιμέντου και οι τελευταίες ελπίδες περιαστικού πράσινου θα χαθούν. Πρέπει συνεπώς να αποφασίσουμε αν θέλουμε το βουνό σαν βουνό, χώρο περιαστικού πράσινου, ή σαν εύκολη φτηνή λύση, πανάκεια δια κάθε νόσον και κάθε αστικό πρόβλημα.
..................................................................................................................................
Η κατάσταση του βουνού σήμερα:
Τα πεύκα που είχαν φυτευτεί στις δενδροφυτεύσεις τις τελευταίες δεκαετίας κινδυνεύουν να αφανιστούν λόγω της φυλλοφάγου κάμπιας και της απροθυμίας να αξιοποιηθεί το σύστημα αυτομάτου ποτίσματος. Στο βουνό υπάρχουν δεκάδες μεγάλες δεξαμενές νερού που δεν χρησιμοποιούνται ούτε για πότισμα, ούτε για πυροπροστασία. Λόγω της έλλειψης φύλαξης και προστασίας, τμήματα του βουνού, και ιδιαίτερα οι είσοδοι των δασικών δρόμων, έχουν μετατραπεί σε τόπους απόρριψης μπάζων και σκουπιδιών.
Σε σύσκεψη που έγινε με πρωτοβουλία του ΑΣΔΑ, στην καρδιά του καλοκαιριού, τον Ιούλιο του 2007 και μετά την πυρκαγιά της Πάρνηθας, αποκαλύφθηκε ότι μικρό μόνο ποσοστό των δασικών δρόμων του βουνού, είχαν καθαριστεί από το Δασαρχείο, λόγω έλλειψης πιστώσεων. Έτσι, μόνο από τύχη διέφυγε το Ποικίλο την καταστροφή από πυρκαγιά το καλοκαίρι που πέρασε.
...............................................................................................................................
Τα προβλήματα αντιμετωπίζει και οι απειλές που δέχεται το Π.Ο., είναι σε γενικές γραμμές τα παρακάτω:
Δύο ιδρύματα της εκκλησίας η Μητρόπολη Λαμίας και η Μονή Κλειστών, ιδιώτες αλλά και δύο τουλάχιστον οικοδομικοί συνεταιρισμοί προσπαθούν να βάλουν «χέρι» στο βουνό. Η Μητρόπολη Λαμίας ισχυρίζεται ότι είναι ιδιοκτήτης 7.500 στρεμμάτων και η Μονή Κλειστών ότι είναι ιδιοκτήτης 13.000 στρεμμάτων. Το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου επίσης, έκτασης 3.300 στρεμμάτων, απειλείται και αυτό από οικοπεδοποίηση μετά τις πρόσφατες αποφάσεις του κ. Καραμανλή και του κ. Μεϊμαράκη. Στα όρια του Δήμου Πετρούπολης πάνω από 300 στρ δασικής έκτασης, τα περισσότερα εκτός σχεδίου, απειλούνται άμεσα με οικοπεδοποίηση. Ήδη με εφετειακή απόφαση, 80 στρέμματα έχουν αναγνωριστεί στον οικοδομικό συνεταιρισμό «Πολεμιστών της Κορέας» στον οποίο συμμετέχει και ο τ. υπουργός κ. Καλαντζής. Άλλα 80 στρέμματα, σε επαφή με το σχέδιο πόλης, που διεκδικούν κληρονομεί Βέρδη αλλά και ο Μητροπολιτικός Ναός Λαμίας, αποχαρακτηρίστηκαν από δασική σε αγροτική έκταση. Τα δύο εκκλησιαστικά ιδρύματα και το Υπουργείο Άμυνας, διεκδικούν 20.000 στρέμματα του Ποικίλου Όρους υπονομεύοντας τον χαρακτήρα του, ως βουνού. Θα πρέπει να ληφθεί υπ΄ όψιν ότι η έκταση ολόκληρου του ΠΟ δεν ξεπερνάει τα 28.000 στρέμματα, από τα οποία τα 20.000 στρ. ή το 65% του βουνού, το διεκδικούν η εκκλησία (με την στενή έννοια) και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ).
Το Δημόσιο όχι μόνο δεν παρεμβαίνει προκειμένου να προασπίσει την περιουσία του ελληνικού λαού αλλά με αποφάσεις ή παραλείψεις, ενισχύει ή αποδέχεται τις διεκδικήσεις των καταπατητών. Με υπουργική απόφαση του 1970, και παρά την αντίρρηση του τότε Υπουργείου Γεωργίας, σημαντικό τμήμα του βουνού μπήκε στο σχέδιο και οι πόλεις άρχισαν να ανηφορίζουν προς τις κορφές. Πρόσφατη είναι η απόφαση με αρ.πρωτ, 1083607/6930/Α0010 της 25.10.2004 του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομικών, με την οποία αναγνωρίζεται η ιδιοκτησία του Μητροπολιτικού Ναού Λαμίας επί εκτάσεως 1.028 στρεμ. τα οποία κατά ποσοστό 95% έχουν οικοδομηθεί. Με την ίδια απόφαση η κτηματική εταιρεία του Δημοσίου 1παραιτήθηκε των δικαιωμάτων της και παρέδωσε στον Ναό έκταση 262 στρεμμάτων το 1/5 της οποίας είναι καθαρό δάσος.
Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι με την απόφαση αυτή δημιουργήθηκε μια ιδιόμορφη κατάσταση όπου χιλιάδες κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας, βρέθηκαν όμηροι της Μητρόπολης Λαμίας. Σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων, αλλά και όπως αποδείχθηκε από διαχειριστικό έλεγχο στο Ναό «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» Λαμίας, που διενεργήθηκε μετά από επερώτηση του βουλευτή Γ. Δραγασάκη, ο Μητροπολιτικός Ναός εξαναγκάζει2 τους κατοίκους να καταβάλλουν χρηματικό ποσό μέχρι τα 10.000 Ευρώ, προκειμένου να άρει την εγγεγραμμένη αξίωση επί του ακινήτου τους, ώστε να μπορέσουν να το μεταβιβάσουν ή να το διαχειριστούν.
Είναι πάντως αξιοσημείωτο ότι μετά από κινητοποιήσεις των κατοίκων αλλά και του Δήμου Πετρούπολης και των περιβαλλοντικών Συλλόγων, όπως θα αναφέρουμε παρακάτω το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (ΥΠΕΘΟ), αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει και να ζητήσει επανεξέταση της υπόθεσης από την Γνωμοδοτική Επιτροπή.
Ένα σημαντικό πρόβλημα του οποίου το μέγεθος δεν είναι ορατό αμέσως, αφορά το θέμα της μεταφοράς κοινωφελών χρήσεων της πόλης στο βουνό. Πολλά και μεγάλα λατομεία παραμένουν ανοιχτές πληγές και έχουν παραχωρηθεί για αθλητικές, πολιτιστικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Αρκετά σχολικά κτίρια έχουν οικοδομηθεί σε εκτάσεις που αποχαρακτηρίστηκαν και άλλα βρίσκονται στο στάδιο της ανέγερσης ( 3ο Λύκειο- 4ο Γυμνάσιο Πετρούπολης) ή της χωροθέτησης ( 10ο Λύκειο Περιστερίου). Δυστυχώς οι τοπικές κοινωνίες, η τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και συνδικαλιστικοί φορείς ( τοπικές ΕΛΜΕ λχ) δεν έχουν αντιληφθεί το πρόβλημα, το οποίο εκτός των άλλων έχει σοβαρές παράπλευρες απώλειες, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις αναγνωρίζονται κυριαρχικά δικαιώματα στους καταπατητές που ανοίγουν δρόμο στις διεκδικήσεις τους. Πρόσφατη περίπτωση η προσπάθεια σύναψης συμφωνίας ΟΣΚ � καταπατητών για τα σχολεία της Πετρούπολης, ενώ στο παρελθόν υπήρξε συμφωνία μεταξύ ΟΣΚ και Μητρόπολης Φθιώτιδας, για την αγορά έκτασης στην περιοχή Χωράφας εντός του δομημένου ιστού του Περιστερίου προκειμένου να χτιστούν σχολεία. Η απόφαση αυτή έμμεσα «νομιμοποιεί» τις διεκδικήσεις της Μητρόπολης, στο 1/3 της πόλης του Περιστερίου.
Εκφράζουμε επίσης την πλήρη αντίθεση μας στην προγραμματισμένη διάνοιξη από το Δημόσιο, οδού ταχείας κυκλοφορίας 4 λωρίδων και κεντρικής νησίδας, στις ανατολικές υπώρειες του βουνού. Εκτιμούμε ότι η αλλοτρίωση και περαιτέρω περιβαλλοντική υποβάθμιση τόσο του Ποικίλου, όσο και των κατοίκων της γειτονικής περιοχής θα είναι δραματική.
Πέραν αυτού ο Δήμος Περιστερίου ανακοίνωσε την επέκταση και διαπλάτυνση της οδού Τεμπών, στις ανατολικές επίσης υπώρειες του Ποικίλου, ώστε να συνδεθεί η Αττική οδός με το Αττικό Νοσοκομείο, μέσω του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου καθώς και την επέκταση των ορίων της πόλης στο Ποικίλο μέχρι τη Λίμνη Κουμουνδούρου.
Πρέπει να σημειώσουμε σε συντομία, τις παρακάτω αρνητικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα του ΠΟ, από τις διανοίξεις αυτές:
Η τομή εκσκαφής λόγω της μεγάλης κλίσης των ανατολικών κλιτύων του βουνού θα είναι μεγάλη και θα αφαιρέσει πολύτιμη εδαφική έκταση από το βουνό.
Θα αποτελέσουν οι διανοίξεις και εκσκαφές φυσικό εμπόδιο πρόσβασης των κατοίκων προς το περιαστικό πράσινο, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελέσουν εφαλτήριο της επέκτασης του δομημένου ιστού προς την κύρια έκταση του Ποικίλου, με την δημιουργία αρχικά πρατηρίων καυσίμων, καταστημάτων εξυπηρέτησης κ.λ.π. και στην συνέχεια πλήρους επέκτασης της πόλης, (όπως στην περιφερειακή του Υμηττού).
Οι διανοίξεις και η προβλεπόμενη αυξημένη κίνηση οχημάτων, θα αποτελέσουν μόνιμη πηγή όχλησης του οικοσυστήματος.
Στρατόπεδα Χαϊδαρίου: Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η κατάσταση για τα στρατόπεδα Χαϊδαρίου, τα οποία εντάσσονται οργανικά στο οικοσύστημα του Ποικίλου. Σύμφωνα με το νόμο 2745/1999, που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προβλεπόταν «η απομάκρυνση των στρατοπέδων που βρίσκονται εντός ή στα όρια των πόλεων και η μετεγκατάστασή τους σ΄ άλλες περιοχές. Τα στρατόπεδα αυτά δεν εξυπηρετούσαν πλέον τις σύγχρονες ανάγκες του στρατού.... Η υλοποίηση όμως αυτού του σχεδιασμού «προσέκρουσε στο θέμα ανεύρεσης πόρων». Με το ν.2745 προβλέπεται η εξεύρεση πόρων για την μετεγκατάσταση των στρατοπέδων με την πώληση μέχρι και το 50% των εκτάσεών τους». Είναι προφανές ότι λογική της αντιπαροχής, πουλάω γη για να βρω χρήματα για να αξιοποιήσω κάποια άλλη έκταση, διαπερνάει τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και εκφράζεται τόσο στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου όσο και στο πρώην Αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Πριν από τρία χρόνια η κυβέρνηση, μέσω του τότε Υπουργού Εργασίας κ.Παναγιωτόπουλου, ανακοίνωσε την πρόθεσή της να παραχωρήσει στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, τμήματα των Στρατοπέδων Χαϊδαρίου για οικοδόμηση· τελικά η τσιμεντοποίηση δεν πέρασε μετά από τις αντιδράσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας. Πρόσφατα όμως, προεκλογικά, ο κ. Καραμανλής επισκεπτόμενος τη Δυτική Αθήνα, ανακοίνωσε την παραχώρηση ορισμένων μόνο τμημάτων του Στρατοπέδου στους Δήμους Περιστερίου και Χαϊδαρίου, παρά την αντίθετη θέση του οικολογικού κινήματος και του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Δυτικής Αθήνας (ΑΣΔΑ). Είναι βέβαιο ότι ο πολυτεμαχισμός των 3.300 στρ. των στρατοπέδων θα διευκολύνει την οικοδόμησή τους. Ήδη ο Δήμος Περιστερίου ανακοίνωσε με τη σειρά του την παραχώρηση τμήματος της έκτασης που είχε πρόσφατα «αποκτήσει» από το Στρατόπεδο στη Μητρόπολη Περιστερίου για ανέγερση εκκλησίας, (πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η συγκεκριμένη Μητρόπολη έχει ήδη κατασκευάσει δύο αυθαίρετα στο Ποικίλο, ένα Μοναστήρι και ένα Γηροκομείο). Επίσης ανακοίνωσε την κατασκευή επέκτασης της οδού Τεμπών, γηπέδου κ.λ.π. Όσοι καλοπροαίρετα πίστευαν ότι ο ν.2745/99 προστατεύει το Σ.Χ. είναι η ώρα να αναγνωρίσουν, τουλάχιστον, ότι έκαναν λάθος και να αναπροσαρμόσουν τη θέση τους.
Τι έκανε η Τοπική Αυτοδιοίκηση στη Δυτική Αθήνα; Ελάχιστα πράγματα. Ο Δήμος Περιστερίου3 είχε πραγματοποιήσει πριν από πέντε περίπου χρόνια ένα ανοικτό Δημοτικό Συμβούλιο, ο Δήμος Πετρούπολης αφυπνίσθηκε πρόσφατα4 και έκανε συγκεντρώσεις καθώς και παρεμβάσεις στο Υπουργείο Οικονομικών (το οποίο αναγνώριζε τη Μητρόπολη Λαμίας ως ιδιοκτήτη 1.028 στρεμμάτων) και ο Δήμος Χαϊδαρίου τελεί «εν υπνώσει» για το θέμα του Στρατοπέδου, με εξαίρεση τις αντιδράσεις για την κατασκευή εργατικών κατοικιών (επί Υπουργίας Παναγιωτόπουλου). Οι αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων Χαϊδαρίου από το 1974 και εντεύθεν ήταν ομόφωνες (αν και είχε διαπιστωθεί κάποια υποκρισία) «να μη τσιμεντοποιηθεί το στρατόπεδο»· να μη οικοπεδοποιηθεί και να μη εμπορευματοποιηθεί ο χώρος. Να αποδοθεί ολόκληρο στους κατοίκους της Δυτικής Αθήνα. Η πρόσφατη όμως απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χαϊδαρίου για πρώτη φορά δεν πάρθηκε ομόφωνα. Η νέα διοίκηση του Δήμου, αποδέχτηκε τη σαλαμοποίηση, ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τη κυβερνητική πολιτική και αρκέστηκε στην παραχώρηση ορισμένων στρεμμάτων.
Ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας, (ΑΣΔΑ) την τελευταία φορά που ασχολήθηκε δημόσια με το Ποικίλο Όρος (όσον αφορά στην προστασία του από διεκδικητές) και τα Στρατόπεδα (Χαϊδαρίου και Αγίων Αναργύρων) ήταν το 1998 (;) με την ημερίδα που πραγματοποίησε στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Αιγάλεω. Δεν παραγνωρίζουμε τις θετικές προσπάθειες του ΑΣΔΑ για την αναδάσωση και την ευαισθητοποίηση των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας, αλλά εκτιμούμε ότι ήταν ήσσονος σημασίας και αμφίβολου αποτελέσματος.
Υπάρχουν σαφώς και προσπάθειες δημοτικών κινήσεων, επιτροπών κατοίκων, κοινοβουλευτικός έλεγχος βουλευτών όλων των κομμάτων με επερωτήσεις κτλ., που έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες και έχουν κάνει παρεμβάσεις για την ενημέρωση αλλά και την απόκρουση διαφόρων επιθετικών παρεμβάσεων στο βουνό (διεκδικήσεις της εκκλησίας, νεροτσουλήθρες, τρένο, περιφερειακή Δαφνί � Άνω Δάσους κτλ). Οι παρεμβάσεις αυτές ελάχιστα αξιοποιήθηκαν πολιτικά και επικοινωνιακά από τα επιτελεία των τοπικών κομμάτων, των φορέων της ΤΑ, και των δημοτικών παρατάξεων. Αυτές οι παρεμβάσεις, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν ικανές να ανατρέψουν καταστάσεις, περιόρισαν τα προβλήματα και δημιούργησαν κάποια «αναχώματα» στους επίδοξους υπονομευτές του χαρακτήρα του Ποικίλου ως βουνού και αποτελούν μια πολιτική κληρονομιά για μελλοντικούς αγώνες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι έξι κάτοικοι του Χαϊδαρίου, προσέφυγαν για την Περιβαλλοντική Μελέτη στο Συμβούλιο Επικρατείας για τις νεροτσουλήθρες στην Αφαία � Σκαραμαγκά. Το ΣτΕ. είχε εκδώσει απόφαση για την προσωρινή διακοπή των εργασιών, και ενώ ήταν ενημερωμένοι η Δημοτική Αρχή, η Πολεοδομία και η Αστυνομία, οι επιχειρηματίες εξακολούθησαν ανενόχλητοι τις εργασίες, με αποτέλεσμα το έργο να έχει τελειώσει. Στη συνέχεια το ΣτΕ ανακάλεσε την απόφασή του για διακοπή των εργασιών και θα συζητήσει σε επόμενη συνεδρίαση το σύννομο της επένδυσης και τις διοικητικές ευθύνες. Ωστόσο οι κοινωνικές αντιστάσεις για να μη λειτουργήσουν οι νεροτσουλήθρες στους πρόποδες του Π.Ο. συνεχίζονται με καταγγελίες και άλλες κινηματικές μορφές.
Τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Δυτική Αθήνα, αλλά κυρίως λόγω των πολύπλευρων απειλών που δέχεται το Ποικίλο έχουν συσταθεί τρεις Οικολογικοί - Περιβαλλοντικοί Σύλλογοι, στο Περιστέρι, στην Πετρούπολη και πρόσφατα στο Χαϊδάρι, οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει σχετικές ημερίδες, έχουν ενημερώσει τους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας με έντυπο υλικό και αρθρογραφία, με περιοδείες σε γειτονιές, καφενεία και άλλες μορφές επικοινωνίας. Στην ημερίδα μάλιστα που διοργάνωσε ο Περιβαλλοντικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Περιστερίου (2006), και στην οποία παρευρέθηκαν αρκετοί βουλευτές και εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, επειδή καταγγέλθηκαν διάφορες μεθοδεύσεις της Μητρόπολης Λαμίας, ο νομικός σύμβουλος της Μητρόπολης Λαμίας, μήνυσε για συκοφαντία τον Πρόεδρο του Συλλόγου, Δημήτρη Κούνδουρο. Η μήνυση πρόκειται να εκδικαστεί στις 28 Νοεμβρίου, και σας καλούμε να παραβρεθείτε στο δικαστήριο.
Τέλος σημαντική επιτυχία πρέπει να θεωρηθεί η πίεση που ασκήθηκε για την απόσυρση της απόφασης του ΥΠΕΘΟ, με την οποία αναγνωρίζεται η ιδιοκτησία και παραδίδεται στην Μητρόπολη Φθιώτιδας, έκτασης 262 στρεμμάτων στα όρια του βουνού, και η οποία είχε σαν αποτέλεσμα την επανεισαγωγή της στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων για κρίση, που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Επίσης μετά από ενέργειες και καταγγελίες κατοίκων, του Δήμου Πετρούπολης, αλλά και του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Περιστερίου και του Ομίλου Πετρούπολης, βρίσκεται σε εξέλιξη η ανακριτική διαδικασία για το θέμα από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Σανιδά.
.......................................................................................................................................
Το Ποικίλο Όρος απειλείται και οφείλουμε να το υπερασπίσουμε � Προτάσεις
Οι απειλές που δέχεται το βουνό είναι καθ΄ όλο το μήκος του, δηλαδή στο Χαϊδάρι, στο Περιστέρι, στην Πετρούπολη, στον Ασπρόπυργο, είναι προφανείς και δεν χωράει καμία αμφισβήτηση. Το Π.Ο. οφείλουμε να το βλέπουμε ως ενιαίο βουνό, και όχι μόνο ως τμήμα κάθε Δήμου. Το υπερασπιζόμαστε τοπικά ανά δήμο, αλλά και συνολικά ως Περιφέρεια Δυτικής Αθήνας.
Η τοπική αυτοδιοίκηση, ο ΑΣΔΑ, οι φορείς, οι περιβαλλοντικοί σύλλογοι, τα κόμματα οφείλουν να τοποθετηθούν συγκεκριμένα αν θέλουν το Ποικίλο Όρος βουνό ή όχι. Αν το θέλουν βουνό θα πρέπει να το αποδείξουν στην πράξη.
Οι Δήμοι που έχουν αναπτυχθεί στους πρόποδες του Π.Ο. δεν πρέπει να επεκτείνουν το σχέδιο πόλης προς το βουνό, ούτε να μεταφέρουν τυπικά ή άτυπα άλλες δραστηριότητες. Να μην διανοίξουν περιφερειακούς ή τοπικούς δρόμους και να μην επιδιώξουν να επιλύσουν τις έντονες οικιστικές πιέσεις που δέχονται για την ανέγερση σχολείων, κατασκευή γηπέδων κτλ. οικοδομώντας και αλλάζοντας τον χαρακτήρα του βουνού. Πρώτα οι ίδιοι οι Δήμοι θα πρέπει να σεβαστούν το βουνό, να φροντίσουν το υπάρχον οικοσύστημα (χλωρίδα και πανίδα), να σταματήσουν να ανέχονται ή να ενθαρρύνουν λειτουργίες που αλλάζουν ή απειλούν τον χαρακτήρα του, (καφετέριες, μεγάλες «ψυχαγωγικές» επενδύσεις που δημιουργούν όχληση π.χ. νεροτσουλήθρες).
Οι διάφοροι σύλλογοι (αθλητικοί, γονέων και κηδεμόνων, εκπαιδευτικών κ.ά.) οφείλουν να κατανοήσουν ότι το Ποικίλο Όρος δεν προσφέρεται για «πάσαν νόσον και πάσα ανάγκη...». Το βουνό δεν είναι η φτηνή λύση για να μεταφερθούν σ΄ αυτό όλες οι δραστηριότητες τις πόλης.
Επίσης πρέπει να γίνουν σοβαρές και άμεσες παρεμβάσεις στα εγκαταλελειμμένα λατομεία, και ιδιαίτερα στο λατομείο «Μουσαμά», που θα μειώσουν την έκταση των ανοικτών πληγών. Εκτός από λόγους αισθητικούς, το τεράστιο λατομείο «Μουσαμά», θα προσφέρει πολλά στρέμματα δάσους όταν αποκατασταθεί η βλάστηση..
Πρέπει να υπάρξει μελετημένη παρέμβαση αναγέννησης του δάσους στο ανατολικό τμήμα που υποφέρει από την ξηρασία και το ξέπλυμα του εδάφους.
Επίσης να συσταθεί νομικό-τεχνικό παρατηρητήριο, που θα παρακολουθεί τις πράξεις της διοίκησης (αποχαρακτηρισμοί κτλ) αλλά και τις δικαστικές αξιώσεις των καταπατητών. Στόχος είναι η ενεργός παρέμβαση των φορέων της κοινωνίας ( σύλλογοι � κάτοικοι κτλ ) αλλά και η πίεση προς την πολιτεία και την Τοπική αυτοδιοίκηση στο να πράττουν το καθήκον τους.
Οι υπάρχοντες Περιβαλλοντικοί Σύλλογοι Περιστερίου, Πετρούπολης, Χαϊδαρίου έχουν ήδη αποκτήσει μόνιμους δεσμούς συνεργασίας - δράσης. Η συνεργασία των περιβαλλοντικών συλλόγων με τους άλλους φορείς και την Τοπική Αυτοδιοίκηση κρίνεται απαραίτητη, στη βάση ότι επιδιώκουν και υπερασπίζονται ΤΟ ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ ως ΒΟΥΝΟ.
Απαιτείται γενικότερα η θέσπιση από την πολιτεία των κατάλληλων νομοθετικών ρυθμίσεων, αλλά και την διασφάλιση των οικονομικών πόρων ώστε το βουνό να προστατευθεί από ανθρωπογενείς παρεμβάσεις, οι οποίες θα αλλοιώνουν το χαρακτήρα του. Αντίθετα απαιτείται σταδιακή πλήρης μετατροπή του σε χώρο πράσινου, με την φύτευση των 28.000 στρεμμάτων και ο χαρακτηρισμός του σαν ζώνη Α προστασίας του βουνού.
Σήμερα οι πιέσεις και οι απειλές που δέχονται τα βουνά είναι κοινές και εντοπίζονται στην εκκλησία, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, τις επεκτάσεις των σχεδίων πόλεων, την αυθαίρετη δόμηση. Οι μεγάλοι ελεύθεροι χώροι της Αθήνας απειλούνται με τσιμεντοποίηση (Ελληνικό, Ελαιώνας κτλ) ενώ σε πολλές περιπτώσεις αποχαρακτηρίζονται χώροι πρασίνου, όπως π.χ. στο Περιστέρι.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, απαιτείται συντονισμός δράσης των κινημάτων σε όλα τα επίπεδα. Και η φράση «σε όλα τα επίπεδα» σημαίνει πολιτικό - τεχνικό - νομικό. Τα προβλήματα που αφορούν το περιβάλλον, τα βουνά, τους ελεύθερους χώρους κτλ. έχουν πολιτική, τεχνική και νομική διάσταση. Ο συνδυασμός και των τριών παραμέτρων, καθώς και η ενεργοποίηση του κόσμου, είναι εκείνος που θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα γενικά για το περιβαλλοντικό κίνημα, και ειδικά για την διάσωση του Π.Ο. και των ορεινών όγκων της Αθήνας.
Ο Δημήτρης Κούνδουρος είναι Γεωλόγος, Πρόεδρος του Περιβαλλοντικού και Φυσιολατρικού Συλλόγου Περιστερίου ( Dkoun49@Yahoo.com ).
Ο Κώστας Φωτεινάκης είναι εκδότης του ΗΝ περιοδικού «προσανατολισμοί δυτικά» www.prosanatolismoi.gr μέλος του Οικολογικού Πολιτιστικού Συλλόγου Χαϊδαρίου ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. www.xpolis.blogspot.com και της Επιτροπής Πολιτών για την διάσωση του Ελαιώνα.
Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος είναι Φυσικός, Αντιπρόεδρος του περιβαλλοντικού ομίλου Πετρούπολης « ΤΟ ΠΟΚΙΛΟ» και υπεύθυνος της εβδομαδιαίας ηλεκτρονικής εφημερίδας «Τα νέα της Πετρούπολης» www.petroupoli-tk.gr
ΤΕΕ, 15/10/2007
Περισσότερα
http://prosanatolismoi.gr/main/index.php?option=com_content&task=view&id=106&Itemid=1
Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007
Ημερίδα με θέμα τα βουνά της Αττικής
ΠΑΝΑΤΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Ημερίδα με θέμα:
ΠΑΡΝΗΘΑ - ΥΜΗΤΤΟΣ - ΠΕΝΤΕΛΗ - ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ
ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ S.O.S.
ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥΣ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007, 6:00 μμ
Αίθουσα Τ.Ε.Ε. – Καραγεώργη Σερβίας 4 και Σταδίου – 5ος όροφος
Πρόγραμμα Ημερίδας:
Α’ ΜΕΡΟΣ / ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
· «Η Αττική μετά τις πυρκαγιές»
Ελένη Πορτάλιου, καθ. Ε.Μ.Π., Παναττικό Δίκτυο
Πάρνηθα
· «Η σημερινή κατάσταση-θεσμικές και κοινωνικές παρεμβάσεις»
Πάνος Τότσικας, πολεοδόμος, Παναττικό Δίκτυο
· «Βασικές αρχές προστασίας και διαχείρισης
μετά την καταστροφική πυρκαγιά»
Θεοδότα Νάντσου, W.W.F.
Υμηττός
· «Η σημερινή κατάσταση και οι απειλές για τον Υμηττό»
Χαρά Καφαντάρη, Παναττικό Δίκτυο
· «Η παρέμβαση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στον Υμηττό»
Εκπρόσωπος Δήμου Καισαριανής.
Πεντέλη
· «Η λεηλασία της Πεντέλης συνεχίζεται…»
Ηλίας Αποστολίδης, δασολόγος, μέλος Δ.Σ. του ΓΕΩ.Τ.Ε.Ε.
· «Η παρέμβαση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Πεντέλη»
Εκπρόσωπος Δήμου Νέας Πεντέλης
Ποικίλο Όρος
· «Η σημερινή κατάσταση και οι απειλές για το Ποικίλο Όρος»
Κώστας Φωτεινάκης, μέλος του Συντονιστικού Οικολογικών Συλλόγων Δυτικής Αθήνας
Β’ ΜΕΡΟΣ / ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Παρεμβαίνουν εκπρόσωποι φορέων και πολίτες στα θέματα των εισηγήσεων και με στόχο να προκύψουν κατευθύνσεις ή/ και προτάσεις δράσης
Ημερίδα με θέμα:
ΠΑΡΝΗΘΑ - ΥΜΗΤΤΟΣ - ΠΕΝΤΕΛΗ - ΠΟΙΚΙΛΟ ΟΡΟΣ
ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ S.O.S.
ΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥΣ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007, 6:00 μμ
Αίθουσα Τ.Ε.Ε. – Καραγεώργη Σερβίας 4 και Σταδίου – 5ος όροφος
Πρόγραμμα Ημερίδας:
Α’ ΜΕΡΟΣ / ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
· «Η Αττική μετά τις πυρκαγιές»
Ελένη Πορτάλιου, καθ. Ε.Μ.Π., Παναττικό Δίκτυο
Πάρνηθα
· «Η σημερινή κατάσταση-θεσμικές και κοινωνικές παρεμβάσεις»
Πάνος Τότσικας, πολεοδόμος, Παναττικό Δίκτυο
· «Βασικές αρχές προστασίας και διαχείρισης
μετά την καταστροφική πυρκαγιά»
Θεοδότα Νάντσου, W.W.F.
Υμηττός
· «Η σημερινή κατάσταση και οι απειλές για τον Υμηττό»
Χαρά Καφαντάρη, Παναττικό Δίκτυο
· «Η παρέμβαση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στον Υμηττό»
Εκπρόσωπος Δήμου Καισαριανής.
Πεντέλη
· «Η λεηλασία της Πεντέλης συνεχίζεται…»
Ηλίας Αποστολίδης, δασολόγος, μέλος Δ.Σ. του ΓΕΩ.Τ.Ε.Ε.
· «Η παρέμβαση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Πεντέλη»
Εκπρόσωπος Δήμου Νέας Πεντέλης
Ποικίλο Όρος
· «Η σημερινή κατάσταση και οι απειλές για το Ποικίλο Όρος»
Κώστας Φωτεινάκης, μέλος του Συντονιστικού Οικολογικών Συλλόγων Δυτικής Αθήνας
Β’ ΜΕΡΟΣ / ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Παρεμβαίνουν εκπρόσωποι φορέων και πολίτες στα θέματα των εισηγήσεων και με στόχο να προκύψουν κατευθύνσεις ή/ και προτάσεις δράσης
Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007
15 Οκτωβρίου 2007 Ημερα δράσης των bloggers για το περιβάλλον
Ο Ασωπός είναι ένα τεράστιο πρόβλημα μόλυνσης και οικολογικής κατστροφής. Αλλά δεν είναι το μόνο. Θα έλεγα, δεν είναι καν η κορυφή του παγόβουνου. Μπορείς να φέρεις μερικά αντίστοιχα παραδείγματα;
Ο Ασωπός αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα της στρεβλής οικονομικής ανάπτυξης της χώρας μας τον προηγούμενο αιώνα.
Στόχος ήταν, και δυστυχώς παραμένει, η αύξηση των κερδών των ημετέρων και χρηματοδοτών της εκάστοτε εξουσίας, που με όποιο καθεστώς δρουν ανεξέλεγκτα καταστρέφοντας την φύση μόνο και μονό για μεγαλύτερα κέρδη.
Ο Κηφισός, ο Ασωπός, ο Ιλισός αλλά και τα μεγάλα ποτάμια της χωράς, αποτελούσαν και αποτελούν τους χώρους ανεξέλεγκτης απόρριψης των κάθε λογής απορριμμάτων, στερεών και υγρών, χωρίς καμιά επεξεργασία, με την ανοχή και τις ευλογίες του κράτους.
Σε αυτά περιλαμβάνονται βαρεία μέταλλα και απαγορευμένες χημικές ενώσεις.
Οι βιομήχανοι κερδίζουν το κόστος της απορρυπαντικής τεχνολογίας και εμείς «κερδίζουμε» όλα αυτά τα καρκινογόνα και επιζήμια χημικά στο πιάτο μας.
Να θυμηθούμε τον Λούρο και την καταστροφή της αλιείας στην Πρέβεζα από τα βυρσοδεψία, τον Άραχθο και την ρύπανση του από τα απόβλητα της βιομηχανικής περιοχής των Ιωαννίνων, τους ποταμούς που περνούν από την βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης (Λουδίας, Αξιός, Αλφειός).
Να μιλήσουμε και για τα ποτάμια της Αθήνας.
Το κλασικότερο παράδειγμα ο Κηφισός.
Ένα ποτάμι που έδινε ζωή στην πόλη, το μετατρέψαμε σε ανοιχτό οχετό, τον εγκυβοτίσαμε και μετά για να κρύψουμε το πρόβλημα τον σκεπάσαμε και τον κάναμε λεωφόρο, για να εξυπηρετήσουμε και τις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες.
Ακόμη και σήμερα, το ποτάμι σε κάθε μέτρηση σπάει τα ρεκόρ της ρύπανσης.
Χλώριο, νιτρικά άλατα, κάδμιο, μόλυβδος και δεκάδες άλλα βαρέα μέταλλα αποτελούν το θανατηφόρο κοκτέιλ που περιέχεται στον Κηφισό.
Όλα αυτά καταλήγουν στην θάλασσα και από εκεί στο πιάτο μας μέσα από την τροφική αλυσίδα.
Ο Κηφισος για την πολιτεια δεν ειναι ένα ποτάμιειναι και επισημα ενας αγωγος
Αυτο προκυπτει απο τα όσα απαντα η ελληνικη κυβέρνηση στην αναφορα που καταθέσαμε το 1996 στην Επιτροπη Αναφορων του Ευρωπαικου Κοινοβουλιου
H αναφορά κατετέθη το 1996 και αναφέρεται στην απόρριψη αστικών και βιομηχανικών λυμάτων στον ποταμό καθώς και στα σχέδια για τα έργα κατασκευής του αυτοκινητοδρόμου πάνω από την κοίτη του. Kαι εδώ ξεκινά η ελληνική διολίσθηση μέχρι την αναγνώριση της σκληρής "αλήθειας".
• Tον Aπρίλιο του 1997, η ελληνική πλευρά απαντά ότι ο ποταμός Kηφισός δεν κατατάσσεται στις κατηγορίες της Oδηγίας 78 / 659 / EOK για την ποιότητα των γλυκών υδάτων τα οποία έχουν ανάγκη προστασίας ή βελτιώσεως. Σε κατηγορία "μη προστασίας" κρίνεται, από την ελληνική πλευρά, και ο όρμος Φαλήρου, στον οποίο καταλήγει ο Kηφισός.
• Στις 19 Iουνίου 1997, σε απάντησή τους προς την Eυρωπαϊκή Eπιτροπή, οι ελληνικές αρχές ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν βιομηχανίες που απορρίπτουν επικίνδυνες ουσίες. Όλοι οι ρύποι περιγράφονται ως βιοαποικοδομήσιμοι και ως εκ τούτου αβλαβείς για το περιβάλλον. Eπιπλέον, δηλώνουν ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για ρύπανση του Kηφισού από απορρίψεις της βιομηχανίας. H ελληνική πλευρά κάνει, στο ίδιο έγγραφο, αναφορά και στη μονάδα βιολογικού καθαρισμού της Ψυττάλειας, η οποία ως γνωστόν –ακόμη και μέχρι σήμερα– κάνει μηχανικό καθαρισμό (δηλαδή απομακρύνει λάσπη, ξύλα, φερτά υλικά) και όχι χημικό καθαρισμό των λυμάτων.
• 13 Mαΐου 1998. H Eπιτροπή επανέρχεται και, με νέα επιστολή, ζητά πληροφορίες για το είδος των ρύπων που απορρίπτονται στον Kηφισό και, για πρώτη φορά, θέτει ερωτήματα για τη λειτουργία της Ψυττάλειας. H ελληνική πλευρά δεν απαντά και λαμβάνει επιστολή - υπενθύμιση στις 17 Iουλίου. Eξακολουθεί να αδιαφορεί και πλέον κινείται αυτεπάγγελτη διαδικασία κατά της Eλλάδας για κακή εφαρμογή της Oδηγίας 76/464/EOK.
• Στις 2 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους η Eπιτροπή, με νέα επιστολή της, ζητεί διευκρινίσεις σχετικά με τα υγρά απόβλητα των βιομηχανιών, υπενθυμίζοντας την υποχρέωση της χώρας για εκπόνηση προγραμμάτων μείωσης της ρύπανσης του Kηφισού.
• Σεπτέμβριος 1999. Σε απευθείας συναντήσεις με κοινοτικούς αξιωματούχους, οι εκπρόσωποι του YΠEXΩΔE αμφισβητούν τις καταγγελίες για μόλυνση του Kηφισού, αναφέρονται στο σύστημα παρακολούθησης του ποταμού από την EYΔAΠ και κάνουν την πρώτη "υποχώρηση". Xαρακτηρίζουν τον Kηφισό χείμαρρο και θεωρούν ότι δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας.
• Tον Φεβρουάριο του 2000 η Eπιτροπή επανέρχεται καταρρίπτοντας το επιχείρημα της ελληνικής πλευράς περί χειμάρρου. "H Oδηγία", σημειώνεται, "εφαρμόζεται στα ύδατα επιφανείας, μη αποκλειομένων και των χειμάρρων· ο Kηφισός, κατά συνέπεια, καλύπτεται από την Oδηγία".
• 21η Mαρτίου 2000. Tο YΠEXΩΔE απαντά γραπτώς, σημειώνοντας ότι βρίσκεται σε εξέλιξη το πρόγραμμα παρακολούθησης του Kηφισού από την EYΔAΠ, ενώ από τα στοιχεία που δίδονται προς την Eπιτροπή επισημαίνεται ότι "το επίπεδο μόλυνσης είναι περιορισμένο".
• H EE διαπιστώνει ότι η μόλυνση βρίσκεται σε “οριακές τιμές ακόμα και για λύματα που ρίχνονται σε υπόνομο και, συνεπώς, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές για λύματα που απορρίπτονται σε ποταμό”. Παράλληλα υπογραμμίζει ότι σύμφωνα με μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί, “οι ελληνικές αρχές θα έπρεπε να έχουν ορίσει την παρακείμενη στον Kηφισό ζώνη ως ευαίσθητη σύμφωνα με το άρθρο 5 της Oδηγίας 91/271”.
• Tο θέμα τίθεται σε συζήτηση στην ετήσια συνάντηση ευρωπαίων και ελλήνων αξιωματούχων, στις 13 και 14 Δεκεμβρίου 2000. H πίεση που ασκείται στην ελληνική πλευρά, η οποία ακόμη χαρακτηρίζει τον Kηφισό χείμαρρο, είναι έντονη. Kαι διαπράττεται το δεύτερο ολίσθημα. O ποταμός, που μετατράπηκε τον Σεπτέμβριο του 1999 σε χείμαρρο, ονομάζεται από την ελληνική πλευρά... υπόνομος.
• Στις 31 Iανουαρίου 2001, η Eπιτροπή ζητά με επιστολή της γραπτή επιβεβαίωση των ελληνικών θέσεων. Aυτή έρχεται την 21η Mαΐου 2001. Σε αυτήν αναφέρεται ότι "ο Kηφισός δεν είναι ποταμός, καθώς στερείται φυσικών υδάτων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Aφετέρου, αποτελεί μέρος των υπονόμων που κατευθύνουν τα λύματα στην Ψυττάλεια". H λογική της ελληνικής κυβέρνησης είναι τόσο απλή όσο και επικίνδυνη: "Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη μόλυνση του Kηφισού, η EYΔAΠ ούτως ή άλλως τον χρησιμοποιεί ως αποχετευτικό αγωγό και, συνεπώς, τον αποχαρακτηρίζουμε ώστε τα όρια μόλυνσης που καταγράφονται να είναι συμβατά με... υπονόμους".
2. Οι φωτιές έκαψαν το καλοκαίρι ένα τεράστιο κομμάτι του δασικού πλούτου. Τώρα έρχονται οι πλημμύρες. Τι μας περιμένει;
Είναι γεγονός ότι η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, έχει επιφέρει τεράστια προβλήματα στην οικολογική αλυσίδα της πόλης.
Η ανάπτυξη της, χωρίς να υπάρχουν φυσικές ή τεχνικές αντιστάσεις (ελεύθεροι χώροι, πάρκα, χωμάτινα κομμάτια για να απορροφούν το νερό), πέρα από τα προβλήματα ρύπανσης που έχουν δημιουργήσει (νέφος, αύξηση της θερμοκρασίας και γενικότερα αλλαγές στο μικροκλίμα της περιοχής) μαζί με τσιμεντοποίηση των ρεμάτων, αποτελούν τεράστια προβλήματα για την πόλη.
Σήμερα η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Η καταστροφή του περαστικού πρασίνου στις μεγάλες πόλεις, αλλά και οι μεγάλες φωτιές στην Πελοπόννησο την Εύβοια, το Πήλιο και την Ήπειρο κατέστρεψαν τις φυσικές αντιστάσεις που δημιουργούσαν τα δάση, για την κατακράτηση των νερών της βροχής αλλά και την προστασία των χωμάτινων όγκων.
Ετσι φέτος, σε μια χρονιά που προβλέπεται από τους ειδικούς, αύξηση των βροχοπτώσεων, θα έχουμε μεγαλύτερους όγκους νερού αλλά και απογύμνωση των καμένων περιοχών από το χώμα καθώς και κατολισθήσεις σε μεγάλη έκταση.
Όμως τα ρέματα και τα ποταμιά είναι ίδια και θα δεχτούν περισσότερους όγκους νερού, αλλά και φερτές ύλες που θα μειώσουν την ικανότητα παροχέτευσης των υδάτινων όγκων προς την θάλασσα
Αυτό σε συνδυασμό με την καταστροφή των ρεμάτων (μπάζωμα για την δημιουργία οικισμών πάνω σε αυτά ή την δημιουργία δρόμων), θα έχουν σαν αποτέλεσμα πλημμύρες στις περιοχές που περνούν ή περνούσαν τα ποτάμια και τα ρέματα.
Δεν είναι κινδυνολογία, αλλά μια πραγματικότητα που την ζήσαμε και θα την ζήσουμε και πάλι, από την στιγμή που δεν παίρνονται μέτρα από την πολιτεία.
Να θυμίσουμε το Κηφισό, την Κόρινθο, την Πάτρα, τον Έβρο αλλά και πολύ πρόσφατα την Χαλκιδική που κάηκε μόλις πέρυσι και δεν πάρθηκε κανένα μέτρο για την προστασία της από τα πλημμηρικά φαινόμενα με αποτέλεσμα να έχουμε τα αποτελέσματα που είδαμε το καλοκαίρι.
3. Είναι ήδη πολύ αργά; 'Η μπορούμε ακόμα να σταματήσουμε την καταστροφή; Τον Δεκέμβρη θα γίνουν, όπως κάθε χρόνο, παγκόσμια μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Θα κάνουμε κάτι και εδώ;
Ο πλανήτης κινδυνεύει, αλλά δεν πέθανε ακόμη.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του είναι ότι οι κάτοικοι του δεν το έχουν καταλάβει ακόμη.
Δεν μιλώ μόνο για τους ηγέτες.
Μιλώ πρώτα και κύρια για τους λαούς.
Πρέπει όσο είναι ακόμη καιρός να αφυπνιστούν και να βάλουν σαν πρώτο μέλημα τους την προστασία του περιβάλλοντος.
Ο αγώνας για το περιβάλλον είναι πλέον αγώνας επιβίωσης και όχι η τρέλα και η εκκεντρικότητα κάποιων οικολόγων που δεν έχουν με τι άλλο να ασχοληθούν.
Από την άλλη πλευρά ο αγώνας για το περιβάλλον, δεν είναι απλά και μόνο η φυσιολατρία.
Είναι ένας αγώνας ταξικός, ένας αγώνας ενάντια στα κέρδη των καπιταλιστών, που καταπατούν και καταστρέφουν τα πάντα για να γίνονται πλουσιότεροι.
Μπορούμε να σώσουμε τον πλανήτη, αν βάλουμε την μάχη για το περιβάλλον μέσα σε όλους τους αγώνες μας, αν τα συνδικάτα, η εργατική τάξη κάνει σημαία της το αυτονόητο, την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής και της επιβίωσης της πάνω σε τούτο των πλανήτη.
Σύντομα, αν δεν παλέψουμε για ένα καλύτερο περιβάλλον, οι οικονομικοί πρόσφυγες θα γίνουν περιβαλλοντικοί πρόσφυγες, οι πόλεμοι δεν θα γίνονται για το πετρέλαια αλλά για το νερό και η έρημος θα καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της γης, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώμα για την καλλιέργεια να μην υπάρχει τροφή.
Χιλιάδες πόλης θα καταστραφούν με την άνοδο της στάθμης του νερού από την υπερθέρμανση του πλανήτη και την καταστροφή των πάγων.
Είναι σίγουρο ότι τα πρώτα θύματα θα είναι τα φτωχά οικονομικά στρώματα και οι η εργατικοί τάξη σε όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό.
Η καμπάνια για την κλιματική αλλαγή αποτελεί μια ακόμη ευκαιρία για την ευαισθητοποίηση των πολιτών στα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Ήδη για την χώρα μας ετοιμάζονται κινητοποιήσεις όχι μονό στην Αθήνα αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Γίνεται προσπάθεια σε αυτές τις κινητοποιήσεις να ενταχθούν τα συνδικάτα τα εργατικά κέντρα και οι ομοσπονδίες.
Σύντομα, η πρωτοβουλία που έχει πάρει το ΠΑΝΑΤΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΗΣ & ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, θα δώσει στην δημοσιότητα το πλαίσιο των εκδηλώσεων.
Όμως η Παγκόσμια ημέρα για την κλιματική αλλαγή δεν πρέπει να ιδωθεί σαν μια ακόμη επετιακή ημέρα να κάνουμε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας και να τελειώσουμε εκεί.
Πρέπει να εντείνουμε τον αγώνα μας, να κάνουμε αγωνιστικό καθήκον μας, κάθε μέρα σε κάθε ενέργεια μας, παλεύουμε ενάντια σε αυτούς που απειλούν την κλιματική αλλαγή
Μην ξεχνάμε ότι το περιβάλλον δεν το κληρονομίσαμε από τους γονείς μας
Το δανειζόμαστε από το παιδιά μας και πρέπει να τους το παραδώσουμε καλύτερο από ότι το παραλάβαμε
Ο Ασωπός αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα της στρεβλής οικονομικής ανάπτυξης της χώρας μας τον προηγούμενο αιώνα.
Στόχος ήταν, και δυστυχώς παραμένει, η αύξηση των κερδών των ημετέρων και χρηματοδοτών της εκάστοτε εξουσίας, που με όποιο καθεστώς δρουν ανεξέλεγκτα καταστρέφοντας την φύση μόνο και μονό για μεγαλύτερα κέρδη.
Ο Κηφισός, ο Ασωπός, ο Ιλισός αλλά και τα μεγάλα ποτάμια της χωράς, αποτελούσαν και αποτελούν τους χώρους ανεξέλεγκτης απόρριψης των κάθε λογής απορριμμάτων, στερεών και υγρών, χωρίς καμιά επεξεργασία, με την ανοχή και τις ευλογίες του κράτους.
Σε αυτά περιλαμβάνονται βαρεία μέταλλα και απαγορευμένες χημικές ενώσεις.
Οι βιομήχανοι κερδίζουν το κόστος της απορρυπαντικής τεχνολογίας και εμείς «κερδίζουμε» όλα αυτά τα καρκινογόνα και επιζήμια χημικά στο πιάτο μας.
Να θυμηθούμε τον Λούρο και την καταστροφή της αλιείας στην Πρέβεζα από τα βυρσοδεψία, τον Άραχθο και την ρύπανση του από τα απόβλητα της βιομηχανικής περιοχής των Ιωαννίνων, τους ποταμούς που περνούν από την βιομηχανική περιοχή της Θεσσαλονίκης (Λουδίας, Αξιός, Αλφειός).
Να μιλήσουμε και για τα ποτάμια της Αθήνας.
Το κλασικότερο παράδειγμα ο Κηφισός.
Ένα ποτάμι που έδινε ζωή στην πόλη, το μετατρέψαμε σε ανοιχτό οχετό, τον εγκυβοτίσαμε και μετά για να κρύψουμε το πρόβλημα τον σκεπάσαμε και τον κάναμε λεωφόρο, για να εξυπηρετήσουμε και τις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες.
Ακόμη και σήμερα, το ποτάμι σε κάθε μέτρηση σπάει τα ρεκόρ της ρύπανσης.
Χλώριο, νιτρικά άλατα, κάδμιο, μόλυβδος και δεκάδες άλλα βαρέα μέταλλα αποτελούν το θανατηφόρο κοκτέιλ που περιέχεται στον Κηφισό.
Όλα αυτά καταλήγουν στην θάλασσα και από εκεί στο πιάτο μας μέσα από την τροφική αλυσίδα.
Ο Κηφισος για την πολιτεια δεν ειναι ένα ποτάμιειναι και επισημα ενας αγωγος
Αυτο προκυπτει απο τα όσα απαντα η ελληνικη κυβέρνηση στην αναφορα που καταθέσαμε το 1996 στην Επιτροπη Αναφορων του Ευρωπαικου Κοινοβουλιου
H αναφορά κατετέθη το 1996 και αναφέρεται στην απόρριψη αστικών και βιομηχανικών λυμάτων στον ποταμό καθώς και στα σχέδια για τα έργα κατασκευής του αυτοκινητοδρόμου πάνω από την κοίτη του. Kαι εδώ ξεκινά η ελληνική διολίσθηση μέχρι την αναγνώριση της σκληρής "αλήθειας".
• Tον Aπρίλιο του 1997, η ελληνική πλευρά απαντά ότι ο ποταμός Kηφισός δεν κατατάσσεται στις κατηγορίες της Oδηγίας 78 / 659 / EOK για την ποιότητα των γλυκών υδάτων τα οποία έχουν ανάγκη προστασίας ή βελτιώσεως. Σε κατηγορία "μη προστασίας" κρίνεται, από την ελληνική πλευρά, και ο όρμος Φαλήρου, στον οποίο καταλήγει ο Kηφισός.
• Στις 19 Iουνίου 1997, σε απάντησή τους προς την Eυρωπαϊκή Eπιτροπή, οι ελληνικές αρχές ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν βιομηχανίες που απορρίπτουν επικίνδυνες ουσίες. Όλοι οι ρύποι περιγράφονται ως βιοαποικοδομήσιμοι και ως εκ τούτου αβλαβείς για το περιβάλλον. Eπιπλέον, δηλώνουν ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για ρύπανση του Kηφισού από απορρίψεις της βιομηχανίας. H ελληνική πλευρά κάνει, στο ίδιο έγγραφο, αναφορά και στη μονάδα βιολογικού καθαρισμού της Ψυττάλειας, η οποία ως γνωστόν –ακόμη και μέχρι σήμερα– κάνει μηχανικό καθαρισμό (δηλαδή απομακρύνει λάσπη, ξύλα, φερτά υλικά) και όχι χημικό καθαρισμό των λυμάτων.
• 13 Mαΐου 1998. H Eπιτροπή επανέρχεται και, με νέα επιστολή, ζητά πληροφορίες για το είδος των ρύπων που απορρίπτονται στον Kηφισό και, για πρώτη φορά, θέτει ερωτήματα για τη λειτουργία της Ψυττάλειας. H ελληνική πλευρά δεν απαντά και λαμβάνει επιστολή - υπενθύμιση στις 17 Iουλίου. Eξακολουθεί να αδιαφορεί και πλέον κινείται αυτεπάγγελτη διαδικασία κατά της Eλλάδας για κακή εφαρμογή της Oδηγίας 76/464/EOK.
• Στις 2 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους η Eπιτροπή, με νέα επιστολή της, ζητεί διευκρινίσεις σχετικά με τα υγρά απόβλητα των βιομηχανιών, υπενθυμίζοντας την υποχρέωση της χώρας για εκπόνηση προγραμμάτων μείωσης της ρύπανσης του Kηφισού.
• Σεπτέμβριος 1999. Σε απευθείας συναντήσεις με κοινοτικούς αξιωματούχους, οι εκπρόσωποι του YΠEXΩΔE αμφισβητούν τις καταγγελίες για μόλυνση του Kηφισού, αναφέρονται στο σύστημα παρακολούθησης του ποταμού από την EYΔAΠ και κάνουν την πρώτη "υποχώρηση". Xαρακτηρίζουν τον Kηφισό χείμαρρο και θεωρούν ότι δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας.
• Tον Φεβρουάριο του 2000 η Eπιτροπή επανέρχεται καταρρίπτοντας το επιχείρημα της ελληνικής πλευράς περί χειμάρρου. "H Oδηγία", σημειώνεται, "εφαρμόζεται στα ύδατα επιφανείας, μη αποκλειομένων και των χειμάρρων· ο Kηφισός, κατά συνέπεια, καλύπτεται από την Oδηγία".
• 21η Mαρτίου 2000. Tο YΠEXΩΔE απαντά γραπτώς, σημειώνοντας ότι βρίσκεται σε εξέλιξη το πρόγραμμα παρακολούθησης του Kηφισού από την EYΔAΠ, ενώ από τα στοιχεία που δίδονται προς την Eπιτροπή επισημαίνεται ότι "το επίπεδο μόλυνσης είναι περιορισμένο".
• H EE διαπιστώνει ότι η μόλυνση βρίσκεται σε “οριακές τιμές ακόμα και για λύματα που ρίχνονται σε υπόνομο και, συνεπώς, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές για λύματα που απορρίπτονται σε ποταμό”. Παράλληλα υπογραμμίζει ότι σύμφωνα με μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί, “οι ελληνικές αρχές θα έπρεπε να έχουν ορίσει την παρακείμενη στον Kηφισό ζώνη ως ευαίσθητη σύμφωνα με το άρθρο 5 της Oδηγίας 91/271”.
• Tο θέμα τίθεται σε συζήτηση στην ετήσια συνάντηση ευρωπαίων και ελλήνων αξιωματούχων, στις 13 και 14 Δεκεμβρίου 2000. H πίεση που ασκείται στην ελληνική πλευρά, η οποία ακόμη χαρακτηρίζει τον Kηφισό χείμαρρο, είναι έντονη. Kαι διαπράττεται το δεύτερο ολίσθημα. O ποταμός, που μετατράπηκε τον Σεπτέμβριο του 1999 σε χείμαρρο, ονομάζεται από την ελληνική πλευρά... υπόνομος.
• Στις 31 Iανουαρίου 2001, η Eπιτροπή ζητά με επιστολή της γραπτή επιβεβαίωση των ελληνικών θέσεων. Aυτή έρχεται την 21η Mαΐου 2001. Σε αυτήν αναφέρεται ότι "ο Kηφισός δεν είναι ποταμός, καθώς στερείται φυσικών υδάτων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Aφετέρου, αποτελεί μέρος των υπονόμων που κατευθύνουν τα λύματα στην Ψυττάλεια". H λογική της ελληνικής κυβέρνησης είναι τόσο απλή όσο και επικίνδυνη: "Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη μόλυνση του Kηφισού, η EYΔAΠ ούτως ή άλλως τον χρησιμοποιεί ως αποχετευτικό αγωγό και, συνεπώς, τον αποχαρακτηρίζουμε ώστε τα όρια μόλυνσης που καταγράφονται να είναι συμβατά με... υπονόμους".
2. Οι φωτιές έκαψαν το καλοκαίρι ένα τεράστιο κομμάτι του δασικού πλούτου. Τώρα έρχονται οι πλημμύρες. Τι μας περιμένει;
Είναι γεγονός ότι η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, έχει επιφέρει τεράστια προβλήματα στην οικολογική αλυσίδα της πόλης.
Η ανάπτυξη της, χωρίς να υπάρχουν φυσικές ή τεχνικές αντιστάσεις (ελεύθεροι χώροι, πάρκα, χωμάτινα κομμάτια για να απορροφούν το νερό), πέρα από τα προβλήματα ρύπανσης που έχουν δημιουργήσει (νέφος, αύξηση της θερμοκρασίας και γενικότερα αλλαγές στο μικροκλίμα της περιοχής) μαζί με τσιμεντοποίηση των ρεμάτων, αποτελούν τεράστια προβλήματα για την πόλη.
Σήμερα η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Η καταστροφή του περαστικού πρασίνου στις μεγάλες πόλεις, αλλά και οι μεγάλες φωτιές στην Πελοπόννησο την Εύβοια, το Πήλιο και την Ήπειρο κατέστρεψαν τις φυσικές αντιστάσεις που δημιουργούσαν τα δάση, για την κατακράτηση των νερών της βροχής αλλά και την προστασία των χωμάτινων όγκων.
Ετσι φέτος, σε μια χρονιά που προβλέπεται από τους ειδικούς, αύξηση των βροχοπτώσεων, θα έχουμε μεγαλύτερους όγκους νερού αλλά και απογύμνωση των καμένων περιοχών από το χώμα καθώς και κατολισθήσεις σε μεγάλη έκταση.
Όμως τα ρέματα και τα ποταμιά είναι ίδια και θα δεχτούν περισσότερους όγκους νερού, αλλά και φερτές ύλες που θα μειώσουν την ικανότητα παροχέτευσης των υδάτινων όγκων προς την θάλασσα
Αυτό σε συνδυασμό με την καταστροφή των ρεμάτων (μπάζωμα για την δημιουργία οικισμών πάνω σε αυτά ή την δημιουργία δρόμων), θα έχουν σαν αποτέλεσμα πλημμύρες στις περιοχές που περνούν ή περνούσαν τα ποτάμια και τα ρέματα.
Δεν είναι κινδυνολογία, αλλά μια πραγματικότητα που την ζήσαμε και θα την ζήσουμε και πάλι, από την στιγμή που δεν παίρνονται μέτρα από την πολιτεία.
Να θυμίσουμε το Κηφισό, την Κόρινθο, την Πάτρα, τον Έβρο αλλά και πολύ πρόσφατα την Χαλκιδική που κάηκε μόλις πέρυσι και δεν πάρθηκε κανένα μέτρο για την προστασία της από τα πλημμηρικά φαινόμενα με αποτέλεσμα να έχουμε τα αποτελέσματα που είδαμε το καλοκαίρι.
3. Είναι ήδη πολύ αργά; 'Η μπορούμε ακόμα να σταματήσουμε την καταστροφή; Τον Δεκέμβρη θα γίνουν, όπως κάθε χρόνο, παγκόσμια μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Θα κάνουμε κάτι και εδώ;
Ο πλανήτης κινδυνεύει, αλλά δεν πέθανε ακόμη.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του είναι ότι οι κάτοικοι του δεν το έχουν καταλάβει ακόμη.
Δεν μιλώ μόνο για τους ηγέτες.
Μιλώ πρώτα και κύρια για τους λαούς.
Πρέπει όσο είναι ακόμη καιρός να αφυπνιστούν και να βάλουν σαν πρώτο μέλημα τους την προστασία του περιβάλλοντος.
Ο αγώνας για το περιβάλλον είναι πλέον αγώνας επιβίωσης και όχι η τρέλα και η εκκεντρικότητα κάποιων οικολόγων που δεν έχουν με τι άλλο να ασχοληθούν.
Από την άλλη πλευρά ο αγώνας για το περιβάλλον, δεν είναι απλά και μόνο η φυσιολατρία.
Είναι ένας αγώνας ταξικός, ένας αγώνας ενάντια στα κέρδη των καπιταλιστών, που καταπατούν και καταστρέφουν τα πάντα για να γίνονται πλουσιότεροι.
Μπορούμε να σώσουμε τον πλανήτη, αν βάλουμε την μάχη για το περιβάλλον μέσα σε όλους τους αγώνες μας, αν τα συνδικάτα, η εργατική τάξη κάνει σημαία της το αυτονόητο, την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής και της επιβίωσης της πάνω σε τούτο των πλανήτη.
Σύντομα, αν δεν παλέψουμε για ένα καλύτερο περιβάλλον, οι οικονομικοί πρόσφυγες θα γίνουν περιβαλλοντικοί πρόσφυγες, οι πόλεμοι δεν θα γίνονται για το πετρέλαια αλλά για το νερό και η έρημος θα καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της γης, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώμα για την καλλιέργεια να μην υπάρχει τροφή.
Χιλιάδες πόλης θα καταστραφούν με την άνοδο της στάθμης του νερού από την υπερθέρμανση του πλανήτη και την καταστροφή των πάγων.
Είναι σίγουρο ότι τα πρώτα θύματα θα είναι τα φτωχά οικονομικά στρώματα και οι η εργατικοί τάξη σε όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό.
Η καμπάνια για την κλιματική αλλαγή αποτελεί μια ακόμη ευκαιρία για την ευαισθητοποίηση των πολιτών στα περιβαλλοντικά προβλήματα.
Ήδη για την χώρα μας ετοιμάζονται κινητοποιήσεις όχι μονό στην Αθήνα αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Γίνεται προσπάθεια σε αυτές τις κινητοποιήσεις να ενταχθούν τα συνδικάτα τα εργατικά κέντρα και οι ομοσπονδίες.
Σύντομα, η πρωτοβουλία που έχει πάρει το ΠΑΝΑΤΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΗΣ & ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, θα δώσει στην δημοσιότητα το πλαίσιο των εκδηλώσεων.
Όμως η Παγκόσμια ημέρα για την κλιματική αλλαγή δεν πρέπει να ιδωθεί σαν μια ακόμη επετιακή ημέρα να κάνουμε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας και να τελειώσουμε εκεί.
Πρέπει να εντείνουμε τον αγώνα μας, να κάνουμε αγωνιστικό καθήκον μας, κάθε μέρα σε κάθε ενέργεια μας, παλεύουμε ενάντια σε αυτούς που απειλούν την κλιματική αλλαγή
Μην ξεχνάμε ότι το περιβάλλον δεν το κληρονομίσαμε από τους γονείς μας
Το δανειζόμαστε από το παιδιά μας και πρέπει να τους το παραδώσουμε καλύτερο από ότι το παραλάβαμε
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
