Θέμα: Επιβλαβείς για το φυσικό περιβάλλον οι χρήσεις που επιλέγονται στην Πάρνηθα και τον Υμηττό

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ Κ.Ο. ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Προς τον κ. Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ
15-04-2009

Θέμα: Επιβλαβείς για το φυσικό περιβάλλον οι χρήσεις που επιλέγονται στην Πάρνηθα και τον Υμηττό

Τις τελευταίες δεκαετίες, τα βουνά της Αττικής αντιμετωπίζουν μια ολομέτωπη επίθεση από πολλά και ποικίλα, μικρά και μεγάλα συμφέροντα, που απειλούν τον δασικό τους χαρακτήρα και την ίδια την υπόστασή τους.

Στην Πάρνηθα, μετά την μεγάλη και καταστροφική πυρκαγιά του καλοκαιριού 2007, θεσμοθετήθηκαν με Προεδρικό Διάταγμα, «Ζώνες προστασίας», μεταξύ των οποίων και Ζώνη που περιλαμβάνει τις εγκαταστάσεις του Καζίνο. Τον Δεκέμβριο του 2007, με τροποποίηση του προαναφερθέντος Π. Δ, θεσμοθετήθηκε «Τεχνόπολη» η οποία όταν κατασκευαστεί εκτιμάται ότι θα συμβάλλει στην παραπέρα υποβάθμιση του ορεινού όγκου και της ευρύτερης περιοχής. Και για τα δύο ζητήματα, έχουν προσφύγει πολίτες στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση των επίμαχων σημείων των προαναφερόμενων Προεδρικών Διαταγμάτων.

Στον Υμηττό, τον περασμένο Φεβρουάριο προωθήθηκε από τον Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, σχέδιο τροποποίησης του ισχύοντος από το 1978 Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του βουνού. Παράλληλα, από το ΥΠΕΧΩΔΕ προωθείται η κατασκευή νέων αυτοκινητόδρομων τόσο στην ευρύτερη περιοχή, όσο και στον Υμηττό.

Α. ΠΑΡΝΗΘΑ
Ο ορεινός όγκος της Πάρνηθας, συνολικής έκτασης 300.000 στρ. περίπου (στην Αττική), έχει κηρυχθεί ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και θεωρείται ο μεγαλύτερος βιότοπος της Αττικής.
Από την μεγάλη πυρκαγιά στην Πάρνηθα στις 28/6/07, κάηκαν συνολικά 56.000 στρέμματα, εκ των οποίων τα 15.723 περιλαμβάνονται στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού, ενώ η συνολική καμένη έκταση ελατοδάσους ανέρχεται σε 20.488 στρεμ.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ, ύστερα από μια διαδικασία που κράτησε αρκετά χρόνια, τον Ιούλιο του 2007 θεσμοθέτησε Προεδρικό Διάταγμα για τον «καθορισμό Ζωνών Προστασίας του Ορεινού Όγκου Πάρνηθας» (ΦΕΚ 336Δ’/ 24.7.2007).
Στην «Μελέτη προστασίας ορεινού όγκου Πάρνηθας» που εκπονήθηκε τον Ιούλιο του 2003 από τον «Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος Αθήνας» (που υπόκειται στο ΥΠΕΧΩΔΕ), αναφέρεται μεταξύ άλλων:
«…Εντός των ορίων του ορεινού όγκου της Πάρνηθας υπάρχουν σήμερα ειδικές χρήσεις προβλεπόμενες από το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο… Επειδή οι χρήσεις αυτές δημιουργούν προβλήματα στα σημαντικά οικοσυστήματα του ορεινού όγκου, σκόπιμη θα ήταν η σταδιακή μείωση της δραστηριότητας τους και η μετεγκατάσταση τους…». Μεταξύ των χρήσεων που θεωρείται ότι δημιουργούν προβλήματα και θα ήταν σκόπιμη η μετεγκατάσταση τους, καταγράφεται και η «Ζώνη Ε2», η οποία περιλαμβάνει το εν λειτουργία ξενοδοχείο «Μον Παρνές», καθώς και το πρώην ξενοδοχείο «Ξενία».
Ωστόσο, παράλληλα με την «Μελέτη του Οργανισμού Αθήνας» για την προστασία του ορεινού όγκου της Πάρνηθας, προωθήθηκε και ψηφίστηκε ο Ν. 3139/2003 για το Καζίνο της Πάρνηθας, ο οποίος όχι μόνο δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του τις υποδείξεις της Μελέτης αυτής, αλλά κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Απ’ όσα αναφέρονται στο άρθρο 3 του Ν.3139/2003, προκύπτει ότι στην περιοχή του Μον Παρνές επιτρέπεται η δόμηση 19.800 τ.μ., η κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης 300 θέσεων και η εγκατάσταση προσωρινών λυόμενων κατασκευών επιφανείας 3.000τ.μ. Στη θέση «Μετόχι» του Τελεφερίκ η προβλεπόμενη δόμηση ανέρχεται σε 2.500 τ.μ και στην περιοχή του πρώην «Ξενία» σε 5.500τ.μ. Όταν ολοκληρωθούν όσα προβλέπονται, θα μεταβληθεί ο χαρακτήρας μιας δασικής έκτασης περίπου 176.000 τ.μ, που θα τσιμεντοποιηθεί και θα δοθεί βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας, γνωμοδοτώντας το 2006 επί του σχεδίου Π.Δ. του ΥΠΕΧΩΔΕ απεφάνθη ότι: «…η Ζώνη Ε2 νομίμως, κατ’ αρχήν, ορίζεται ως ζώνη τουρισμού…», παραπέμποντας στον υπάρχοντα Ν.3139/2003. Όμως μετά την θεσμοθέτηση του εν λόγω Π.Δ, το ζήτημα της νομιμότητας της Ζώνης Ε2 μέσα στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού, συζητήθηκε ξανά στις 5 Νοεμβρίου 2008 στα πλαίσια του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, ύστερα από αίτηση 5 μελών του «Παναττικού Δικτύου Κινημάτων πόλης και Ενεργών Πολιτών» και έχει παραπεμφθεί για απόφαση στην Ολομέλεια του ΣτΕ.
Όπως αναφέρει στην Εισήγησή του ο Σύμβουλος Επικρατείας Νικ. Ρόζος,
« …με Βασιλικό Διάταγμα και με απόφαση του 1969, κηρύχθηκε ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους…Παραλλήλως με τον Ν. 2160/1993 κατέστησαν νόμιμες οι κτιριακές εγκαταστάσεις που είχαν ανεγερθεί – μέχρι τη δημοσίευσή του- από τον ΕΟΤ χωρίς οικοδομική άδεια…(ξενοδοχείο Μον Παρνές και ξενοδοχείο Ξενία στην Αγία Τριάδα)…O Ν.3139/2003, προβλέπει την επέκταση του Μον Παρνές και του σταθμού του Τελεφερίκ (όχι του Ξενία) και αναφέρει ρητώς ότι οι θέσεις όπου τα δύο αυτά ξενοδοχεία υπάρχουν είναι εκτός πυρήνα του Εθνικού Δρυμού. Εν τούτοις από διάφορα στοιχεία προκύπτει ότι βρίσκονται εντός (του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού)... Οι εκτάσεις αυτές είναι, πάντως, δάσος..» Και ο εισηγητής καταλήγει: «...Συνεπώς το καθεστώς του Ν.3139/2003 αποτελεί νομοθετική υποβάθμιση του καθεστώτος προστασίας των δασών και είναι, επομένως αντίθετο προς το άρθρο 24 του Συντάγματος…»
Σήμερα, θολό παραμένει το τοπίο στην Πάρνηθα, μετά την αναβολή της συζήτησης στο ΣτΕ και μιας δεύτερης αίτησης 3 μελών του «Παναττικού Δικτύου Κινήσεων Πόλης και Ενεργών Πολιτών» για ακύρωση της απόφασης του Γ. Γ Περιφέρειας Αττικής με την οποία εξαιρέθηκαν από την αναδάσωση 62,5 στρέμματα που κάηκαν στην Πάρνηθα κατά την μεγάλη πυρκαγιά της 28/6/2007. Όπως αναφέρεται στην αίτηση ακύρωσης, η εξαίρεση από την αναδάσωση της συγκεκριμένης περιοχής αντίκειται στο άρθρο 24 του Συντάγματος , το οποίο δεν επιτρέπει τη μεταβολή του προορισμού των δασών παρά μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Και βέβαια, η επέκταση του Καζίνο στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας, μετά την καταστροφική πυρκαγιά του περασμένου καλοκαιριού, δεν συνιστά «δημόσιο συμφέρον». Αντίθετα, κατά τα μέλη του «Παναττικού Δικτύου», ύψιστο «δημόσιο συμφέρον» συνιστά η προστασία και εν προκειμένω η αναγέννηση του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας, ενός από τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου στην Αττική.
Τελικά, το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας του Ν.3139/2003 παραπέμφθηκε να συζητηθεί στην Ολομέλεια του ΣτΕ, και η απόφαση που θα ληφθεί αποκτά καθοριστική σημασία «εν όψει ότι μέρος των ανωτέρω εκτάσεων δεν κηρύχθηκε αναδασωτέο ως μη δάσος», όπως επεσήμανε ο κ. Ρόζος. Εν όψει δηλαδή της εκδίκασης της αίτησης ακύρωσης της απόφασης του Γ.Γ της Περιφέρειας Αττικής, με την οποία εξαιρούνται από την αναδάσωση 62,5 καμένα στρέμματα δάσους..
«Τεχνόπολη στη Πάρνηθα»
Mε τροποποίηση του ισχύοντος Προεδρικού Διατάγματος που προώθησε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ( ΦΕΚ 619 Δ’/19.12.2007) θεσμοθετήθηκε «ΒΕΠΕ-Τεχνόπολη» στις Αφίδνες, σε έκταση 216 στρεμμάτων, στον αυχένα μεταξύ των ορεινών όγκων της Πάρνηθας και της Πεντέλης. Είχε προηγηθεί η εξαίρεση από το καθεστώς προστασίας του ορεινού όγκου της Πάρνηθας έκτασης 500 περίπου στρεμμάτων δίπλα στην Εθνική Οδό Αθηνών – Λαμίας, η οποία είχε χαρακτηριστεί μη νόμιμη από το Ε’ τμήμα του ΣτΕ στην αρχική γνωμοδότηση του 2006 για το σχέδιο Π.Δ περί «καθορισμού Ζωνών προστασίας του ορεινού όγκου της Πάρνηθας».
Η ΒΕΠΕ - Τεχνόπολη στην Πάρνηθα προβλέπεται να έχει κτίρια συνολικής επιφάνειας 110.000 τετρ. μέτρων με ύψος έως 11 μέτρα και υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν για την ολοκλήρωσή της περίπου 500.000 κυβικά τσιμέντο. Στις εγκαταστάσεις θα εργάζονται 7.οοο άτομα ενώ οι επισκέψεις υπολογίζονται από 500-1000 άτομα την ημέρα. Αυτό συνεπάγεται προσέλκυση νέας κυκλοφορίας που θα φτάνει τα 4.000 αυτοκίνητα την ημέρα.
Επισημαίνεται ότι η περιοχή της προγραμματιζόμενης «Τεχνόπολης» βρίσκεται στον καθοριστικό για όλο το λεκανοπέδιο αυχένα μεταξύ Πάρνηθας και Πεντέλης, το μοναδικό φυσικό «διάδρομο» των ρευμάτων των βόρειων ανέμων.

Β. ΥΜΗΤΤΟΣ
O Υμηττός έχει συνολική έκταση 81.230 στρέμματα και θεσμικά προστατεύεται από το Προεδρικό Διάταγμα «Περί Ζωνών ρύθμισης και προστασίας του όρους Υμηττός» (ΦΕΚ 544 Δ’/20.10.1978). Η συνολική έκταση του Υμηττού, έχει ενταχθεί στο «Δίκτυο Περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με Ιδιαίτερη Οικολογική Αξία», δηλ. στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Φύση 2000/Ναtura2000, (GR 3000006), προκειμένου να προστατευθεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις της Οδηγίας 92 / 43 της ΕΟΚ.
Επισημαίνεται ότι στον Υμηττό περιλαμβάνονται « ελεύθερες περιοχές με σημαντικές αρχαιολογικές ζώνες, με δυνατότητα πλήρους προστασίας», σύμφωνα με τον Νόμο 5351/1932, καθώς και « μικτές περιοχές που περιέχουν και σημαντικές αρχαιολογικές ζώνες, με δυνατότητα εξυγιάνσεως με ειδικά πολεοδομικά μέτρα».
Ο Υμηττός ως «οικοσύστημα» παρουσιάζει υψηλή βιοποικιλότητα, δηλ. φιλοξενεί ενδημικά σπάνια και προστατευόμενα είδη φυτών και ζώων, καθώς έχει μεγάλο αριθμό φυτικών ειδών, ενώ παράλληλα αποτελεί ενδιαίτημα για μια πληθώρα ζωικών ειδών, από εδαφόβια μέχρι αρπακτικά πτηνά.
Στην περίπτωση του Υμηττού, υπήρξε από το 1978 ένα Προεδρικό Διάταγμα προστασίας του βουνού, κατ’ εφαρμογή του Συντάγματος του 1975. Το Διάταγμα αυτό, απαγόρευε τις οικιστικές επεκτάσεις για ανέγερση κατοικιών. Παρ’ όλα, χτίστηκαν από τότε χιλιάδες αυθαίρετες κατοικίες, ανατολικά και δυτικά του βουνού. Όμως δεν είναι μόνο οι ιδιώτες που κακοποίησαν βάναυσα τον Υμηττό. Δήμοι, εκκλησία, φορείς του Δημοσίου κατασκευάζουν νόμιμα ή παράνομα «κοινωφελείς» κτιριακές εγκαταστάσεις, μεταβάλλοντας τον δασικό χαρακτήρα του βουνού και ανεβάζοντας συνεχώς την πόλη προς τα πάνω.
Ο Υμηττός θεωρείται πλέον χώρος για κάθε είδους εγκαταστάσεις: σταθμούς μεταφόρτωσης απορριμμάτων, γκαράζ απορριμματοφόρων οχημάτων των Δήμων και συνεργείων μηχανημάτων, Κέντρων Υψηλής Τάσης της ΔΕΗ, πυλώνων και γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος, κεραιών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, νεκροταφείων, στρατιωτικών εγκαταστάσεων (που περιλαμβάνουν εμπορικό κέντρο στην περιοχή Σακέτα), λατομείων, χωματερών και οτιδήποτε άλλο φανταστεί κανείς. Ακόμα κατασκευάζονται νόμιμα ή παράνομα δημόσια και ιδιωτικά σχολικά συγκροτήματα, δημόσια και ιδιωτικά αθλητικά κέντρα, αναψυκτήρια κλπ.
Σημαντική απειλή για τον Υμηττό αποτελούν επίσης και τα σχέδια της εκκλησίας, που επιδιώκει να ιδιοποιηθεί δημόσιες δασικές εκτάσεις και να κατασκευάσει σ’ αυτές «ειδικά κτίρια». Η εκκλησία διεκδικεί σήμερα 14.000 στρέμματα, σε διάφορες περιοχές του Υμηττού. Η Μονή Πετράκη ισχυρίζεται ότι της ανήκουν εκτάσεις που ουδέποτε της ανήκαν. Η έκβαση της «μάχης» που δόθηκε στην περιοχή Αγ. Ιωάννη Προδρόμου στην Καισαριανή, για να ανακοπούν τα επεκτατικά σχέδια της εκκλησίας, έχει καθοριστική σημασία και για όλο τον Υμηττό.
Τα Σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ για τον Υμηττό
Το Σχέδιο του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ) για την τροποποίηση του ισχύοντος Προεδρικού Διατάγματος «περί Προστασίας του ορεινού όγκου του Υμηττού» που δημοσιοποιήθηκε τον Φεβρουάριο, δόθηκε στη συνέχεια για «διαβούλευση» στους εμπλεκόμενους Δήμους και φορείς, και πρόσφατα ολοκληρώθηκε αυτή η διαδικασία. Βασικοί στόχοι της πρότασης του ΟΡΣΑ, υποτίθεται ότι είναι «..η αναβάθμιση του καθεστώτος προστασίας, η ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του ορεινού όγκου, η προσαρμογή στις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας 1985, και οι περιορισμοί των ‘ευκαιριών’ για αυθαίρετη δόμηση..»
Aπό την ανάγνωση της πρότασης του ΟΡΣΑ, προκύπτει σαφώς η πρόθεση της προϊσταμένης αρχής, δηλαδή του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ να «νομιμοποιηθούν» οι υφιστάμενες αυθαιρεσίες και να συνεχιστεί η δόμηση κτιριακών εγκαταστάσεων. Δηλαδή, να μην μετατραπεί ο Υμηττός σε έναν αναβαθμισμένο και προστατευόμενο δασικό χώρο, αλλά σε ένα «περιαστικό πάρκο». Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι «..μετά την δημιουργία του νέου αεροδρομίου και την κατακόρυφη πληθυσμιακή και οικιστική ανάπτυξη των Μεσογείων, ο Υμηττός τείνει να περικυκλωθεί σχεδόν καθ’ ολοκληρία από οικιστικό ιστό. Συνεπώς είναι πολύ κοντά ο χρόνος που ο Υμηττός θα αντιμετωπίζεται σαν ένα ενιαίο αστικό πάρκο όπως ο Λυκαβηττός ή τα Τουρκοβούνια…».
Στο πλαίσιο των προβλεπόμενων τροποποιήσεων του ισχύοντος Π.Δ για την προστασία του Υμηττού, τα όρια μεταξύ της Α’ και Β’ Ζώνης δεν αλλάζουν, ενώ τα όρια της Β’ Ζώνης με τις εντός σχεδίου περιοχές των Δήμων συρρικνώνονται σε διάφορα σημεία. Ακόμη, δεν επεκτείνεται το αυστηρότερο καθεστώς προστασίας της Α’ Ζώνης και στην Β΄ Ζώνη, όπως ζητούσαν φορείς των πολιτών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η Α’ Ζώνη χωρίζεται σε Α1 και Α2 Ζώνη, στα πλαίσια της οποίας προβλέπεται να δημιουργηθεί «Περιαστικό - Θεματικό Πάρκο», κατόπιν ειδικής μελέτης που θα θεσμοθετηθεί με απλή απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ. Η Β’ Ζώνη, χωρίζεται σε Β1,Β2, Β3,Β4 Ζώνες στις οποίες προβλέπεται η «…δόμηση αναψυκτηρίων, εγκαταστάσεων αθλητισμού, πολιτιστικών εκδηλώσεων, νοσοκομείων και θεραπευτηρίων, διδακτηρίων και εκπαιδευτηρίων, ορφανοτροφείων, ασύλων και εν γένει κτιρίων προς εξυπηρέτηση ευαγών σκοπών… ». Ακόμη προβλέπονται «…οδικά έργα υπερτοπικής σημασίας που είναι απολύτως απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των κατοίκων του λεκανοπεδίου και προβλέπονται από τον ρυθμιστικό σχεδιασμό...»
Μετά από όλα αυτά πού σχεδιάζονται και προγραμματίζονται να γίνουν στον Υμηττό, αναρωτιέται κανείς αν μπορεί το ΥΠΕΧΩΔΕ να ισχυρίζεται ότι στόχος του είναι η «αναβάθμιση του καθεστώτος προστασίας του ορεινού όγκου του Υμηττού» ή η μετάλλαξή του σε ένα «Περιαστικό Πάρκο» με διάσπαρτα αυθαίρετα και νομότυπα κτίρια.
Νέοι αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό
Σύμφωνα με τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου «Νέοι Αυτοκινητόδρομοι Αττικής» που δημοσιοποιήθηκε στις 20/2/09, στον Υμηττό προγραμματίζεται:
- Το Νότιο τμήμα της Ανατολικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού (ΝΑΠΛΥ), από τον ανισόπεδο κόμβο (Α/Κ) Μεσογείων μέχρι την παραλία Αγ. Μαρίνας, συνολικού μήκους 13,8 χλμ εκ των οποίων μόνο τα 1,4 περ. χλμ, θα είναι υπογειοποιημένα.
- Το Νότιο τμήμα της Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού (ΝΔΠΛΥ), από τον υφιστάμενο ανισόπεδο κόμβο (Α/Κ) Κατεχάκη μέχρι τη Λ. Βουλιαγμένης. Το μήκος του θα είναι 10,5 περ. χλμ, εκ των οποίων τα 8 υπόγεια .
Σύμφωνα με την ΜΠΕ, από τα 10,5 περ. χλμ, τα 8,1 διέρχονται εντός της χαρακτηρισμένης ως περιοχής ΝΑΤURΑ 2000 ( Αισθητικό δάσος Καισαριανής / Τόπος Κοινοτικής Σημασίας SCI ), ενώ το σύνολο του έργου διέρχεται από τη Ζώνη Β προστασίας του Υμηττού και ένα μικρότερο από την Ζώνη Α.
- Ο Α/Κ Σακέτα, στον Βύρωνα, καταλαμβάνει συνολική έκταση 127 στρεμμάτων περίπου και από εκεί θα ξεκινά ο νέος οδικός άξονας προς τα Μεσόγεια συνολικού μήκους 6,3χλμ, εκ των οποίων τα 4 περίπου, σε σήραγγα και συνδέεται με την ΝΑΠΛΥ στον Α/Κ Μεσογείων.
- Τέλος, όσον αφορά το οδικό τμήμα από τον κόμβο Σακέτα μέχρι την Λ. Ούλαφ Πάλμε, συνολικού μήκους 3.786 μ, προβλέπεται γέφυρα 165 μέτρων στην συμβολή με την Λ. Εθνικής Αντιστάσεως της Καισαριανής, υπόγεια σήραγγα 1.450μ στην Πανεπιστημιούπολη και στη συνέχεια διάνοιξη με τη μέθοδο cut & cover μέχρι την Λ. Ούλαφ Πάλμε.
Σύμφωνα με την περιβαλλοντική μελέτη του έργου (ΜΠΕ):
«…Οι σημαντικότερες επιπτώσεις στο τοπίο αφορούν στη διαμόρφωση του σύνθετου κόμβου Σακέτα (Βύρωνας) και στη διαμόρφωση του Μετωπικού Σταθμού Διοδίων ( Ηλιούπολη)…Ιδιαιτέρως σημαντικές αναμένεται να είναι οι επιπτώσεις από την κατασκευή του έργου στην περιοχή του αισθητικού δάσους Καισαριανής εντός του οποίου προτείνεται η κατασκευή του Α/Κ Σακέτα, μέρος του επιφανειακού τμήματος της ΝΔΠΛΥ…Οι επιπτώσεις που θα προκληθούν από την κατασκευή του Α/Κ Σακέτα και της εισόδου της σήραγγας Υμηττού στα πευκοδάση που φύονται στην εν λόγω περιοχή του Υμηττού, αναμένεται να είναι ιδιαιτέρως σημαντικές και μη αναστρέψιμες...»
Εδώ η Μ.Π.Ε αναγκάζεται να παραδεχτεί το έγκλημα πού σχεδιάζεται. Και στη συνέχεια ομολογεί: «…εντός της περιοχής του Α/Κ Σακέτα εκτιμάται ότι φύονται συνολικά περί τα 3800 δέντρα και υψηλόκορμοι θάμνοι. Για την κατασκευή του κόμβου θα απαιτηθεί η αποψίλωση της υφιστάμενης φυσικής βλάστησης…»

Δεν είναι μόνο η Δυτική πλευρά του Υμηττού που υφίσταται βάναυση κακοποίηση. Σύμφωνα με την ΜΠΕ:
«…Από Α/Κ Μεσογείων έως την παραλία της Αγ. Μαρίνας, (στην παραλιακή λεωφόρο Σουνίου)…ο οδικός άξονας οδεύει κυρίως στους πρόποδες του Υμηττού ( Β’ Ζώνη)… θα διέρχεται από έκταση η οποία σύμφωνα με την Ζ.Ο.Ε είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή προστασίας του ορεινού όγκου του Υμηττού. Επίσης, τμήμα του έργου διέρχεται εντός της Ζώνης Β2 (μέσης προστασίας και αρχαιολογικών χώρων), ενώ στη συνέχεια η χάραξη του δρόμου διέρχεται εντός Ζώνης Α (περιοχή πράσινου)…»
Ωστόσο, δεν καταστρέφονται μόνο δασικοί χώροι, εφόσον ο νέος αυτοκινητόδρομος στην ανατολική πλευρά του Υμηττού «…κινείται εντός του αρχαιολογικού χώρου Κόντρα Γκλιάντε, στο Κίτσι, (ΦΕΚ 479 Β’/1974) και στην ΧΘ.9+200, κινείται εντός της Ζώνης Β1- Απολύτου προστασίας αρχαιολογικών χώρων…»
Τέλος, ομολογείται από την ΜΠΕ ότι :
«…Η παρουσία του μελετώμενου οδικού άξονα με χαρακτηριστικά κλειστού αυτοκινητοδρόμου, δρα ως ένας άξονας παρεμπόδισης της απρόσκοπτης οικολογικής λειτουργίας της πανίδας και ιδιαίτερα της ορνιθοπανίδας…Η διακοπή της ελευθεροεποικοινωνίας των ζώων αποτελεί αρνητική επίπτωση στα είδη της πανίδας κατά τη λειτουργία του έργου…Ακόμα, από τις σημαντικότερες, θα είναι ο κατακερματισμός των οικοσυστημάτων, ενώ έμμεσες επιπτώσεις στα οικοσυστήματα, την χλωρίδα και την πανίδα προκαλούνται από την ατμοσφαιρική ρύπανση και το θόρυβο…»
Από τα παραπάνω, προκύπτει ότι οι επιπτώσεις από την λειτουργία των νέων αυτοκινητόδρομων στο οικοσύστημα του Υμηττού, στο φυσικό περιβάλλον και σε αρκετούς από τους όμορους δήμους, θα είναι σημαντικές.


Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ θεωρεί ότι αυτό που έχει προτεραιότητα, είναι η διαμόρφωση μιας διαφορετικής πολιτικής από την σημερινή για τις μετακινήσεις στην πρωτεύουσα, η οποία θα προστατεύει το φυσικό περιβάλλον και θα σέβεται την ιστορική κληρονομιά. Μιας πολιτικής η οποία δεν θα προωθεί την εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων της περιοχής (πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού, παραλία Σαρωνικού, ανατολική πλευρά Υμηττού) και δεν θα παραχωρεί τους δημόσιους δρόμους σε ιδιώτες για πολύχρονη εκμετάλλευση, όπως συμβαίνει με την υφιστάμενη Αττική Οδό.

Με βάση όλα όσα αναφέρονται, πιστεύουμε ότι δεν θα πρέπει να προχωρήσουν τα καταστροφικά σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ για τη δημιουργία νέων αυτοκινητόδρομων στον Υμηττό και να αναζητηθούν διαφορετικές λύσεις για την αντιμετώπιση των πραγματικών αναγκών και προβλημάτων.
Συγκεκριμένα προτείνουμε αντί της πριμοδότησης της χρήσης του Ι.Χ., την επέκταση των δημόσιων μεταφορικών μέσων και ειδικότερα των μέσων σταθερής τροχιάς (μετρό, τραμ, προαστιακός) καθώς και τη δημιουργία εκτεταμένου δικτύου λεωφορειολωρίδων, ποδηλατόδρομων, πεζόδρομων. Ακόμη προτείνουμε τη διαφορετική διαχείριση του υπάρχοντος οδικού δικτύου της περιοχής (διαχωρισμός της τοπικής από την υπερτοπική κυκλοφορία οχημάτων, ενοποίηση ελεύθερων-κοινόχρηστων χώρων κ.α.)

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:


Α. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ

1. Πόσο «εθνικά αναγκαίες» και αναπόφευκτες είναι οι εγκαταστάσεις που προβλέπονται στη Πάρνηθα με τον νόμο 3139/ 2003 και με το Π.Δ (ΦΕΚ 619 Δ’/ 2008);
2. Γιατί πρέπει να εξαιρεθούν από την αναδάσωση 62,5 στρέμματα προκειμένου να επεκταθούν οι εγκαταστάσεις του Καζίνο, του Μόν Παρνές και του πρώην ξενοδοχείου Ξενία;
3. Μήπως θα έπρεπε να ζητηθεί η αναστολή των οικοδομικών εργασιών των εγκαταστάσεων του Καζίνο, εν όψει και της αναμενόμενης απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα του νόμου 3139/2003;
4. Mήπως θα έπρεπε να μπλοκαριστούν με κάθε τρόπο οι διαδικασίες για την δημιουργία της ΒΕΠΕ- Τεxνόπολης στην Πάρνηθα;

Β. ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ

1. Αντιμετωπίζει το σχέδιο Π.Δ., που προωθεί ο Ο.Ρ.Σ.Α. για θεσμοθέτηση, σε αντικατάσταση του ισχύοντος από το 1978, με επιτυχή τρόπο τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί;
2. Πρέπει να συνεχίσουν να δομούνται νομότυπα «κοινωφελείς» κτιριακές εγκαταστάσεις από φορείς του δημοσίου και ιδιώτες, όπως συμβαίνει με το ισχύον Π.Δ.ότι στις προβλεπόμενες ζώνες Β1, Β2, Β3 του Υμηττού;
3. Προγραμματίζει να αντιμετωπίσει και πώς το πρόβλημα της αυθαίρετης δόμησης, κατοικιών, (π.χ. Μαγγίνας), εγκαταστάσεων της ΔΕΗ, βιομηχανικών εγκαταστάσεων, νεκροταφείων των Δήμων κ.λ.π.;
4. Επιμένει στην κατασκευή νέων αυτοκινητόδρομων στον Υμηττό, υπόγειων και επιφανειακών καθώς και των συνοδευτικών τεχνικών έργων που απαιτούνται (ανισόπεδοι κόμβοι, ορύγματα, επιχώσεις, γέφυρες, σταθμός διοδίων, κ.α.), παρά τις επισημάνσεις της Μ.Π.Ε. και τις αντιδράσεις, φορέων και κατοίκων της περιοχής;

Οι επερωτώντες βουλευτές

Άννα Φιλίνη


Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου


Θοδωρής Δρίτσας


Περικλής Κοροβέσης


Τάσος Κουράκης


Παναγιώτης Λαφαζάνης


Θανάσης Λεβέντης


Ιωάννης Μπανιάς


Μιχάλης Παπαγιαννάκης


Νίκος Τσούκαλης


Γρηγόρης Ψαριανός


Γιάννης Δραγασάκης


Φώτης Κουβέλης


Αλέκος Αλαβάνος