Και πάλι αμμουδιά Φλοίσβος και Φάληρο

EΛΛAΔA
Hμερομηνία δημοσίευσης: 16-04-08
Και πάλι αμμουδιά Φλοίσβος και Φάληρο
Θα αναδιαμορφωθεί όλο το θαλάσσιο μέτωπο ώστε οι πολίτες να έχουν επαφή με την παραλία, σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ
Του Σπυρου Καραλη
Η διευθέτηση των παραλιακών μετώπων υπήρξε πρωτεύον ζήτημα στις αστικές πολιτικές αρκετών ευρωπαϊκών πόλεων. Είναι ενδεικτικές οι περιπτώσεις του Λίβερπουλ, της Λισσαβώνας, της Αμβέρσας, της Γένοβας, του Μπιλμπάο, κυρίως όμως της Βαρκελώνης όπου με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 η πόλη και οι κάτοικοί της επαναπροσδιόρισαν τη σχέση τους με τη θάλασσα. Δυστυχώς στην Αθήνα, αν και οι ευκαιρίες υπήρξαν, έγινε το αντίθετο και η πόλη αντί να ωφεληθεί αποκόπηκε ακόμη περισσότερο από τον Σαρωνικό. Ωστόσο, μελέτη του Εργαστηρίου Λιμενικών Εργων του ΕΜΠ που εκπονήθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας της Υπερνομαρχίας Αθηνών - Πειραιώς έρχεται να επαναφέρει το αίτημα της επανάκτησης του θαλάσσιου μετώπου της και ειδικότερα του τμήματος που δέχτηκε την τελευταία 40ετία τα ισχυρότερα πλήγματα. Ο λόγος για το τμήμα από τον Φλοίσβο μέχρι και το Νέο Φάληρο που σήμερα τείνει να μετατραπεί σ’ έναν από τους μεγαλύτερους σκουπιδότοπους της Αττικής. Στα σχέδια του ΕΜΠ περιλαμβάνεται η συνολική αναδιαμόρφωση της παραλίας με τη μεταφορά νέας άμμου. «Με την τεχνητή παραλία στο υποβαθμισμένο μέτωπο του Φαλήρου, στην εκβολή του Ιλισού, επιχειρούμε να αποκατασταθεί η επαφή και η πρόσβαση των κατοίκων με τη θάλασσα. Πρόκειται για τομή σε θέματα ποιότητας ζωής με τη συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης» σημειώνει ο πρύτανης του ΕΜΠ και υπεύθυνος του Εργαστηρίου Λιμενικών Εργων κ. Κωνσταντίνος Μουτζούρης. Η μελέτη που εκπονήθηκε στο πλαίσιο των ΠΚΣΑ (Πρότυπα Καινοτόμα Σχέδια Ανάπτυξης) υποβλήθηκε ήδη στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας προκειμένου να ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση του έργου.
Ο Απρίλιος που διανύουμε έχει ανακηρυχθεί παγκόσμιος μήνας αρχιτεκτονικής τοπίου, της τέχνης ή επιστήμης που ασχολείται με τον αστικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό, δηλαδή αυτό που τόσο ανάγκη έχει μια πόλη σαν την Αθήνα. Ο Φαληρικός όρμος αποτελούσε έναν σπάνιο πόλο αναψυχής και περιπάτου μέχρι και τα μέσα του ’60. Η καταστροφή άρχισε με την κατασκευή του Σταδίου Καραϊσκάκη καθώς και της νέας, πάνω σε προσχώσεις, παραλιακής λεωφόρου, συνεχίστηκε με το Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας και ολοκληρώθηκε με τα γήπεδα Μπιτς Βόλεϊ και Τάε Κβον Ντο. Καλλιθέα, Μοσχάτο και Ν. Φάληρο είναι οι περιοχές που πλήρωσαν το βαρύ τίμημα αυτών των επιλογών και μιας γενικότερης αστικής πολιτικής που προτίμησε τσιμεντένιες περιφράξεις από γιγαντιαίους υπερυψωμένους οδικούς κόμβους που απέκοψαν την άλλοτε πανέμορφη παραθαλάσσια περιοχή από τον αστικό χώρο. Και όπως καταγγέλλουν πολίτες-μέλη τοπικών περιβαλλοντικών οργανώσεων «η παραλία όχι μόνον δεν συνιστά χώρο περιπάτου και αναψυχής, αλλά περιοχή παράνομων συναλλαγών και υψηλού κίνδυνου για την ασφάλεια των ανυποψίαστων πολιτών, καθώς έχουν καταγραφεί επιθέσεις, κυρίως σε βάρος νεαρών γυναικών, ληστείες και ξυλοδαρμοί από τύπους του υποκόσμου που συχνάζουν εκεί. «Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι η συγκεκριμένη υπόθεση δεν έχει τοπικό αλλά υπερτοπικό χαρακτήρα. Δεν αφορά το Μοσχάτο, την Καλλιθέα και το Φάληρο. Αφορά συνολικά την πρωτεύουσα. Εστω και την ύστατη ώρα θα πρέπει να διασώσουμε τη διαχρονική επαφή της Αθήνας με τον Σαρωνικό» σημειώνει ο κ. Απόστολος Αλωνιάτης και καταλήγει. «Για τους κατοίκους των παραλιακών δήμων η πρόταση του ΕΜΠ είναι ελπιδοφόρα. Χρόνια αγωνιζόμαστε για να διασώσουμε τις παραλίες της πρωτεύουσας».