Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΦΗΜΕΡΟ

ΑΝΙΧΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΦΗΜΕΡΟ

Πόλεις
Πόλεις εφήμερες
Πόλεις αιώνιες
Πόλεις αθέατες
Πόλεις θρυμματισμένες
Πόλεις ανελέητες…
…είναι οι δικές μας πόλεις
οι πόλεις που ζούμε
οι πόλεις που ταξιδεύουμε
οι πόλεις που γνωρίζουμε
οι πόλεις που αγνοούμε…

Το μοντέλο «ανάπτυξης» που κυριαρχεί στην Ελλάδα έχει ως ορατή συνέπεια τη συγκέντρωση πληθυσμού και οικονομικών δραστηριοτήτων στο πολεοδομικό συγκρότημα της πρωτεύουσας,
την υποβάθμιση των κεντρικών περιοχών της Αθήνας και την αστικοποίηση της περιαστικής
ζώνης. Οι ορεινοί όγκοι της Αττικής, ο Υμηττός, η Πεντέλη, η Πάρνηθα και ό,τι απέμεινε που να θυμίζει το «αττικό τοπίο», δέχονται συνεχείς πιέσεις με αποτέλεσμα οικιστικές επεκτάσεις,
άλλοτε νομότυπες και άλλοτε παράνομες και αυθαίρετες.

Η κυκλοφορία, οι μετακινήσεις των ανθρώπων που ζουν στις πόλεις, θεωρούνται σήμερα από τα σημαντικότερα και πιο οξυμένα προβλήματα, που αναζητούν άμεσες απαντήσεις. Οι απαντήσεις ωστόσο που συνήθως δίνονται, επιβάλλονται από κατεστημένες αντιλήψεις και οργανωμένα συμφέροντα… Πρέπει επειγόντως να παρθούν μέτρα ώστε η μεγάλη πλειοψηφία όσων χρησιμοποιούν το Ι.Χ αυτοκίνητο για τις καθημερινές μετακινήσεις τους, να το εγκαταλείψουν και να μετακινούνται με διαφορετικά μέσα: με δημόσια μέσα σταθερής τροχιάς, με λεωφορεία σε ειδικές λεωφορειολωρίδες, με ποδήλατα, με τα πόδια τους.

Aς διεκδικήσουμε το «κενό». Ας αξιολογήσουμε τον ελεύθερο χώρο ως συστατικό στοιχείο «κοινωνικού εξοπλισμού». Ας οικειοποιηθούμε τους δρόμους, τις πλατείες, τα πεζοδρόμια, τα
δέντρα, τα παγκάκια, τις στάσεις των λεωφορείων… Χρειαζόμαστε αλάνες, αδόμητους χώρους…Ας αφήσουμε χώρο για το χώμα. Ας μην επιτρέψουμε να «επενδυθούν» όλα γύρω μας με τσιμεντόπλακες και άσφαλτο. Ας σπάσουμε το τσιμέντο για να ξαναβρούμε το χώμα που υπάρχει από κάτω…
Χρειαζόμαστε ποτάμια, ρέματα… Χρειαζόμαστε τις παραλίες ελεύθερες. Χρειαζόμαστε προσβάσεις προς τη θάλασσα, ανοιχτές και ελεύθερες στον καθένα…
Χρειαζόμαστε μια πόλη διαφορετική. Χρειαζόμαστε έναν κόσμο διαφορετικό.
Ας διεκδικήσουμε το αδύνατο. Ας διεκδικήσουμε το «κενό», το αδόμητο, το κοινόχρηστο, το δημόσιο, το ελεύθερο.

Πάνος Τότσικας
Αρχιτέκτονας- Πολεοδόμος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: